27 en 28 Augustus, aanstaande, exposeren Jeroen Quirijns en ik in het Kunstencentrum KrAAn te Hulst. Dat doen we tegelijk met de Vestingfeesten die dit weekeind eveneens plaats vinden. Volop redenen dus om dat weekeind naar Hulst te komen.

Maar om je alvast een idee te geven van het werk wat ik in Hulst ga tonen geef ik je hieronder alvast een opsomming. Het is slechts een greep uit het geheel, maar het geeft je wel een goed idee wat er gaat komen.

Shake

Op de valreep heb ik dit kleine stilleventje nog weten te maken voor deze expositie. Het is een mooi klein, vrij fotografisch, werkje geworden van 30 x 30 cm. Fotografisch, maar toch stevig geschilderd waardoor de verf nog echt als verf te herkennen valt.

Hieronder zie je het filmpje dat ik maakte over het schilderen van dit werk(je).

Zondagse kool

En natuurlijk mag het Zeeuws werk niet ontbreken, op deze tentoonstelling. Het werk is niet echt groot, 40 x 60 cm, maar zo gaaf geschilderd en zo Zeeuws, dat het niet mag ontbreken. Lees meer hierover in het artikel ‘Zondagse kool’.

Stilleven met pot augurken

Een ander belangrijk werk is dit stilleven. Ik schilder niet zo heel vaak stillevens, maar deze is wel een van mijn favorieten.

De afmetingen zijn 60 x 30 cm, en net als ‘Zondagse Kool’, is dit werk geschilderd op zo’n prachtig glad geprepareerd doek van ‘Mus dragers’.

Net als Zondagse kool heeft dit werk ook een expolijst die bij de prijs is inbegrepen. Het is een eenvoudige lijst die ik speciaal heb gemaakt voor deze tentoonstelling. Dit werk had een lijst nodig en de tijd ontbrak om dat via mijn vaste inlijst-atelier te laten doen.

Over het maken van dit stilleven, en het inmaken van deze pot augurken, zijn filmjes gemaakt. Die kun je hieronder bekijken.

Het behouden huis

Een van mijn toppers van de afgelopen tijd is dit werk. ‘Het behouden huis’. Hierin zit alles wat me op dit moment zo enorm boeit. Om te beginnen mijn lief, Ineke, die hier een stapel stookhout in haar armen houdt voor ons fornuis in de keuken. Bedoeld om dat antieke ding te gaan gebruiken voor een heerlijke maaltijd die rechtstreeks van mijn eigen moestuin komt. Vervolgens zie je hier mijn huis(je) op de achtergrond.

Dit schilderij meet 50 x 120 cm en het verteld het verhaal over het behoud van zo’n huisje en het leven wat bij zo’n huisje hoort. Het is een beloning op een lange zoektocht naar een leven zoals ik het me alleen maar kon dromen. Een leven naar de menselijke maat en dat heb ik hier gevonden. Lees ook het artikel over ‘Het behouden huis‘.

En over dit leven is ook een filmpje gemaakt

En als al het werk gedaan is en de lampen aan gaan om de avond te beleven ziet dat huisje er zo uit.

De expositie

Dit schilderij maakte ik naar aanleiding van de expositie van collega Martin Koole bij collega Ewald Sorbi te Zetten. Ineke loopt door de expositieruimte heen met een tekening van Martin. Het schilderij meet 80 x 80 cm. Dit is zo’n plek in Nederland waar kunstenaars elkaar treffen. Niet alleen om er te exposeren maar ook om met elkaar de passie te delen. En dit was zo’n moment. Ineke kocht hier het uijtje van Martin dat nu prominent in de woonkamer hangt te Hoek. Het schilderij is dus een vrij persoonlijke herinnering aan een zalig moment.

Making faces

Een mooi klein schilderijtje van 70 x 50 cm. van Jennifer met haar grote toverboek. Making faces is de titel van dat boek. Het gaat over make-up en daar was ze op dat moment helemaal vol van.

Het is zo’n mooi portretje van een zeer eigenwijs mens dat mij kwam vertellen hoe ze het mooist op doek kon komen te staan.

Het verdwijnpunt

Ineke bij ‘Het verdwijnpunt’, waar ze zelf model voor heeft gestaan

Een ander werk met Ineke in de hoofdrol. Dit werk maakte ik voor de Pinkster expositie in Zetten, bij Ewald Sorbi. De afmetingen zijn 90 x 120 cm.

Lees meer over dit schilderij in het artikel over ‘Het verdwijnpunt‘.

Welcome to the surface

Een fors schilderij, van 100 x 180 cm, over mensen die de top hebben weten te bereiken en nog verder hogerop willen dan ze al zijn. Het gaat over mensen die er alles voor over hebben om van het leven meer te kunnen maken dan er feitelijk in zit. Lees meer hierover in het artikel ‘Welcome to the surface‘.

Neverwas slapstick journey

Een echte topper waar ik nog steeds erg trots op ben dat ik die gemaakt heb. De afmetingen zijn 100 x 160 cm. Dit werk is zowel vervreemdend als humoristisch en voldoet daarmee aan alle eisen van het hedendaags realisme. Het werk is super gedetailleerd geschilderd waardoor het een haast fotografisch karakter heeft, maar waarop toch de verf nog als verf herkenbaar is gebleven.

Phonecall

Wederom een schilderij met Jennifer in de hoofdrol. Het meet 60 x 60 cm, en dit werk heeft, naar mijn bescheiden mening, een vrij hoog Edward Hopper-gehalte. Beperkt tot de essentie heeft dit werk een enorme uitstraling. Ik heb het lang zelf willen houden, maar uiteindelijk gaat het toch in de verkoop.

Red tights day

En nog eens een werk met Jennifer in de hoofdrol (60 x 40 cm). Deze hou ik beslist zelf, maar ik neem het werk wel mee om te tonen. Het is een van mijn favoriete herinneringen aan Jennifer en de dagen dat ze voor me model stond.

Het werk maakt deel uit van een hele serie schilderijen die ik toen van haar maakte. Al dat werk is inmiddels verkocht en ik heb alleen deze nog over. Het is een uitgewerkte olieverfschets die ik al meteen besloot om zelf te houden.

Lunafreak

Een mooi groot werk (120 x 140 cm.) van een maanaanbidster en een volle maan.

De zwarte Madonna

Mijn jongste werk, ‘De Zwarte Madonna’, zal prominent aanwezig zijn. Het is een fors schilderij, van 120 x 180 cm, dat gemaakt is naar aanleiding van een kinderfantasietje uit mijn vroege jeugd. Lees meer hierover op het artikel ‘De Zwarte Madonna‘.

Ons gezamenlijke schilderij ‘Muze’, wat nog niet voltooid is.

Een lang gekoesterde wens ging vanmorgen in vervulling. Samen met mijn lief ga ik exposeren in het prachtige kerkje van Persingen. Voor ons een plek met veel mooie herinneringen en gewoon een erg mooie plek om er te kunnen exposeren. We exposeren samen. Isilareina (Ineke) en ik laten ons recente werk zien, waaronder ons gezamenlijke schilderij ‘Muze’ waar deze expositie naar vernoemd is.

Ons werk qua uitvoering nogal sterk van elkaar, maar inhoudelijk hebben we enorm veel overeenkomsten. Romantiek, vrouwelijkheid, mystiek, en drama zijn zo van die overeenkomsten. Maar vooral het verhalend karakter is iets wat we beiden in ons werk steken.

In het atelier, hier in Hoek, vindt nu een grote vernisklus plaats. Alle werken die nog gevernist moeten worden voor de expositie in Hulst krijgen een zorgvuldige behandeling. Daarna begint de inlijstklus voor alle werken die een lijst nodig hebben.

Voor meer informatie over de Muze expositie kun je even kijken op de agenda. Later volgt meer informatie en foto’s.

Over anderhalve week gaan we hier (zie foto hierboven) exposeren met de tentoonstelling ‘De verbeelding aan de macht’. Het kunstencentrum KrAAn ligt aan de Abdaalseweg 19 te Hulst. Wie Hulst binnen komt rijden via Axel volgt de borden ‘Centrum’. Dan kom je hier vanzelf uit.

Anders volg je de rondweg om Hulst om eveneens bij de Abdaalseweg uit te komen.

De ingang zie je vanzelf als je het (gratis) parkeerterrein opgereden komt.

Een belangrijk herkenningspunt is brouwerij de Halve Maan, schuin tegenover het kunstencentrum.

Achter de brouwerij bevindt zich een fantastisch restaurant waar je het bier natuurlijk ook kunt proeven, maar ook heerlijk kunt eten. Wie hier geweest is weet gelijk waarom je beter in Zeeuws Vlaanderen kunt gaan wonen.

Onze poster, helemaal links, op het proclamatiebord van de basiliek van Hulst.

Eindelijk weer eens mijn naam in beeld. Dat was wel erg lang geleden.

Gisteren ben ik nog eens door Hulst, Axel, Zaamslag en Terneuzen gegaan met een lading posters ter aankondiging van onze expositie in Hulst. Om te kijken of alle poster nog hingen en of er nog hier en daar een opgehangen kon worden. Over twee weken is het zo ver.

Het is leuk om te zien dat de poster nu echt overal hangt en dat mensen, met name de winkeliers, er goed op reageren. Erg leuk vond ik het proclamatiebord in de basiliek van Hulst waar onze poster keurig netjes hing tussen de kerkelijke proclamaties. Verder hangt hij overal in etalages van winkels, bij alle gemeentehuizen, musea, VVV’s en horecagelegenheden. Geeft toch wel een beetje een gevoel van trots.

Van links naar rechts: Ineke, ik en Ewald Sorbi voor het schilderij ‘Gekruiste paden

Na een drukke periode van heel hard werken kwam de bekroning in de vorm van een zeer geslaagde Pinkster expositie bij Ewald Zorbi in Zetten. Drie dagen lang hebben we fantastisch kunnen exposeren in het prachtige Gelderse Zetten.

Voor mij werd dit weer een moment supreme. Temeer ook omdat ik nu ook Ineke aan mijn zijde had en iedereen met eigen ogen kon zien welk geluk, uit Zetten, er nog meer op mijn pad gekomen was. Het atelier van Ewald heeft onderhand een hemelse betekenis voor mij gekregen maar het wordt ook het punt waar kunsten, publiek en kunstenaars elkaar treffen en ontdekken.

Onze tentoonstelling, ik exposeerde deze keer samen met Ewald, had voldoende aantrekkingskracht voor publiek, collega’s, galeriehouders en mensen die zich op het terrein van kunstbemiddeling begeven. Dat maakt deze plek in de Betuwe zo bijzonder boeiend.

Maar voor mij was deze expositie dus ook een gelegenheid om iedereen kennis te laten maken met mijn grote liefde, steun en toeverlaat, Ineke. Ze schitterde niet alleen op doek maar ook in het echt. Ineke heb ik vorig jaar leren kennen tijdens mijn eerste expositie bij Ewald. En van het een kwam het ander.

Voor deze tentoonstelling, met de titel ‘Gekruiste paden’, had ik het atelier van Ewald vereeuwigd en dat doek werd op de eerste dag van de expositie onthuld. Op dit doek, met gelijknamige titel, is niet alleen het atelier van Ewald te zien, waar alles om draait, maar ook iemand als Carel Willink en een bushokje dat ooit door Ewald werd geschilderd. Willink is voor ons beiden een voorbeeld uit het verleden. Het bushokje was, voor mij, een bron van inspiratie om over te gaan schilderen. In dat bushokje zie je hoe Willink zit te schilderen. Hij maakt niet het portret van Mathilde, maar het portret van Ineke. Zo ontstaat in dit kader een samenraapsel van emoties die ik bij het atelier van Ewald heb beleefd.

Schilderijtjes ruilen

‘Vergeten’ van Ewald Sorbi

Als klap op de vuurpijl kon ik nog met Ewald schilderijen ruilen. Zo kwam ik in het bezit van het schilderij van het bushokje, met de vergeten paraplu, waar ik door geïnspireerd was geraakt. En een kleiner werk van een potje met een kaars en een luciferdoosje, wat voor mij een veelzeggende betekenis heeft die betrekking heeft op een periode in mijn leven waarin het atelier van Ewald een belangrijke rol heeft gespeeld. Licht in de duisternis.

Vroeg in de ochtend bij Ineke. Plannen zat. Op de achtergrond een van Inekes werken. Kleurrijk, krachtig, emotioneel en verhalend.

Kortom. De tweede expositie in Zetten was een enorm succes. Volgend jaar zijn we er uiteraard weer. Met nieuw werk en nieuwe uitdagingen. Maar daar zal ik, lopende dit jaar, nog wel wat over vertellen en laten zien. Maar dat dit warm, kleurrijk en liefdevol wordt kan ik alvast verklappen. En ook dat dit alles te maken heeft met de passie van twee artistieke geesten.

Intussen ben ik weer thuis in mijn kleine Hoekse paradijs. Vol geweldige ervaringen van een weekje logeren bij Ineke en de Pinkster expositie bij Ewald. Alles groeit en bloeit hier als kool en dus ook het onkruid en het gras. De moestuin staat er prima bij maar heeft even aandacht nodig. Het atelier lonkt. Nieuwe inspiratie zorgt voor een volle agenda en mijn handen jeuken.

Ik ben op reis geweest en ben terug gekomen met een koffer vol wilde plannen. Komend jaar gaat er veel gebeuren en ik heb er enorm veel zin in. Ik wil bij deze ook iedereen bedanken die langs gekomen is in Zetten. Vrienden, collega’s en nieuwe vrienden. Het was geweldig.

Ineke met haar portret

Het was een mooie dag bij Ewald Sorbi in Zetten, waar ik straks met Pinksteren weer exposeer. Ineke kwam haar portretje in ontvangst nemen en met Ewald besprak ik de hoofdlijnen van mijn komende Pinkster expositie.

Ineke ging ook model staan voor mijn thema-schilderij dat ik nog voor deze expositie moet gaan maken. Later meer daarover. Met heerlijke koekjes en zalige vlierbloesem Champagne van Marion Hoff en het prachtige zonnige weer werd het een onvergetelijke dag.

Foto is gemaakt door Jos van Riswick.

Moe, maar heel tevreden heb ik vandaag deze laatste dag van mijn Pinkster expositie in het atelier van Ewald Sorbi te Zetten afgesloten. Ik heb erg veel leuke en boeiende gesprekken gevoerd met vele liefhebbers van mijn werk. Veel nieuwe mensen ontmoet en ook veel oude bekenden.

Door alle gesprekken, het werd op zeker moment behoorlijk druk, kwam ik er niet meer toe om foto’s te maken. Collega Jos van Riswick kwam nog langs en maakte er een paar waar ik zelf op kwam te staan.

In gesprek met Jos van Riswick en Ewald Sorby.

Foto van Jos.

De eerste dag van de expositie te Zetten zit erop. Het was een dag vol gesprekken en leuke ontmoetingen. Voor mij vooral een heel leerzaam dagje waarin ik eindelijk weer eens direct contact had met mijn publiek. Op zo’n dag leer ik vooral wat er bij mensen leeft, wat ze mooi en minder mooi werk vinden en waarom ze zo enthousiast zijn over bepaalde elementen in mijn werk.

Even pauze met Bruce van Deursen, Lex Meima, Marion Hoff, Ewald Sorbi en (net niet zichtbaar achter mij, Syl de Nijs.

Boekje dat ik van Grietje Postma kreeg over de expositie bij Museum Møhlmann te Appingedam.

Aan de hand van die informatie weet ik wat ik straks moet gaan schilderen en wat niet. Welk spoor ik ga volgen en waarom. Dat is voor mij cruciale informatie die ik keihard nodig heb als ik weer mijn atelier inkruip.

Napraten met Grietje Postma.

Het was een heerlijk rustige dag waarin ik goed de tijd kon nemen voor bijna alle bezoekers.

Vandaag al het werk naar Zetten (Gelderland) gebracht voor de Pinkster expositie. Samen met Ewald Sorbi al het werk opgehangen. Het is al weer lang geleden dat ik al mijn werk zo bij elkaar zag hangen. Hieronder zie je een filmpje over hoe deze dag verliep.

Het is een heerlijke plek om te exposeren en ik heb er zin in.

Stil aan begint de collectie schilderijen voor de expositie in Zetten (komend pinksterweekeind) te groeien. Ik heb 30 werken geselecteerd. Van klein werk tot middelgroot formaat. Het is nog niet zeker of alle werken ook daadwerkelijk daar komen te hangen. Dat hangt af van de dag die Ewald en ik gaan besteden aan het maken van de tentoonstelling. Maar enkele topstukken, zoals Putty Riot, Echt Hema en Catharinastraat nummer 7, komen er beslist te hangen.