Het is Zondag en dan is er tijd voor wat anders dan schilderen, tekenen, drukken etc. En volgens de deskundigen zou het vandaag gaan sneeuwen. Bij sneeuw hoort snert en ik begin de dag met het maken van een dikke pan erwtensoep. De voorspelde sneeuw heb ik niet gezien, maar ik heb wel een heerlijke pan met erwtensoep.

Karel kwam twee mooie oude foliepersjes brengen voor een man uit België, die die persjes van hem heeft gekocht. Heel erg leuke dingen waar ik dol op ben. Nu heb ik zelf een heel goed functionerende grote foliepers, dus heb ik die dingen niet nodig, maar het is wel leuk om even van dichtbij te bekijken voor ze werden opgehaald.

Snoopy heeft de dag van zijn leven in de keuken. Spek, vlees en kaas was zijn deel en dat zorgde ervoor dat mijn kleine zwart witte troeteldier meer heeft liggen slapen, om al dat lekkers te verwerken, dan dat hij nog een beetje actief was.

In het atelier werk ik verder aan de teksten voor het Diva boekje. Dat moet af. Ik heb besloten om eerst alle teksten te gaan zetten zodat ik wat overzicht krijg in waar de tekeningen bij geplaatst moeten worden, hoe de pagina’s er uit gaan zien en hoeveel tekeningen er nog gemaakt moeten worden. Tussendoor werk ik verder aan het schilderij van de Diva.

Het cliché van de Sinterklaas kaart, die ik heb ontdekt, gaf aanleiding tot een speurtocht van mijn vrienden uit de Sinterklaas wereld. Zij wisten de kaart, waar ik het cliché van heb, op te sporen. Enkele ingekleurde versies komen voorbij op facebook en dat leidde weer tot een aantal leuke gesprekken over dit onderwerp. Ik zou die kaart graag willen gaan drukken, en ik zou ook zo graag nog vele andere clichés af willen gaan drukken, maar ik heb andere prioriteiten. Dat zijn er drie. Het Diva boekje wat verder afgemaakt moet worden, de schilderijen over de Diva en het namenbord van de kerk in Grathem moeten allemaal af. Ik heb het dus kei-druk. Vandaag werk ik vooral aan het zetten van tekst voor het Diva boekje in Exelsior 10 punten. Een hele hoop werk.

Vandaag had ik een dag lang werk buiten de deur. Het hoogtepunt van vandaag was het kleine handpersje van Karel. Die mag naar mijn atelier om er klein drukwerk op te gaan maken, zoals het drukken van historische ansichtkaarten. Karel komt dan ook regelmatig naar het atelier om iets te drukken. Op zijn eigen hand persje of op de grotere persen die hier staan. Maar het ding weegt 290 kilo en doordat hij op een houten ‘hondje’ staat is het hele geval topzwaar. Als dat omkiepert heb je meteen en gigantisch probleem. Samen met Karel bedenk ik een manier om dit ding te gaan verhuizen. Daar kan de paardentrailer een belangrijke rol in gaan spelen.

Voorts zag ik bij Karel een cliché liggen van de cover van het Zeeuwsch Sagenboek. Dat boek is een van mijn favoriete boeken die ik natuurlijk zelf in de kast heb.

Hoe uniek is dit? Ik mag er van Karel een afdruk van maken met de foliepers en dat ga ik dan doen op een mooi stukje leer.

Een andere cliché, die ik mocht hebben, is die van de oude schoolkaart van Zeeland. Uit de tijd dat het nog echte eilanden waren. Die kaart zou ik kunnen gaan drukken voor de boeken die ik over het Zeeuwse schrijf. Streekverhalen en spook verhalen uit die tijd zijn er legio.

Iets van een heel andere orde is de telefoon. Ik heb zo’n modern geval waar batterijtjes in moeten en die om de zoveel tijd stuk gaat. Ik heb ook een echte telefoon die het gewoon altijd doet. Die gaat aangesloten worden op het modem zodat ik die kan gebruiken om gebeld te worden en om zelf te bellen. Daarvoor (voor het gebruik van die draaischijf) moet er een speciaal kastje tussen geplaatst worden en kan ik gewoon weer beschikken over een functionerende telefoon.

Het ging me aan het hart en ik bemerk al meteen het gemis van mijn mooie bordschaar, maar daarvoor terug heb ik nu wel ruimte. De bordschaar werd verkocht en vandaag opgehaald. Ik kreeg een bericht van een journalist van de PZC over de zegeltjes die we aan het ontwerpen zijn voor de spaarzegel actie voor de molen. Helemaal leuk dat zij daar aandacht voor hebben. Er kwam een fotografe langs om alles vast te leggen en morgen staat het in de krant. En Snoopy is toch een soort alles eter. Ook gevulde koeken vallen bij hem in de smaak.

Met de zegeltjes actie staan we (Jelle en ik) weer in de krant.Een leuk stuk over een leuk initiatief wat nu snel van de grond getild zal moeten worden.

DéDé Paris was een uitgever/drukker die zich gespecialiseerd had in het maken van ansichtkaarten. Diverse thema’s. Bloemen, liefde, geboorte, etc. Een van die thema’s was ‘feestdagen’. Met kerst kon je elkaar een kerstkaart sturen en met Sinterklaas een echte ‘Sinterklaas kaart’. Het cliché voor kaart nummer 770 heb ik. Die kaart wil ik gaan drukken en om wat meer te weten te komen over de achtergrond van de uitgever zoek ik daar het nodige over op.

Dat betreft deze kaart. Ik heb hem afgedrukt op papier wat eigenlijk niet zo geschikt is voor een dergelijke foto-druk. Welk papier daar meer voor geschikt is ben ik nu aan het uitzoeken.

Omdat het zo lekker stevig heeft gevroren kan ik weer eens spruiten gaan eten. Eigen teelt. En wat blijkt. Ik heb een poes die spruiten lust. In een onbewaakt moment heeft dat gekke beest een spruit uit mijn vergiet gepakt en half opgegeten. Nooit geweten dat poezen spruiten zouden lusten.maar dit exemplaar dus wel. Dat wordt straks uitkijken met de moestuin en een poes die spruiten lust.

Samen met Snoopy heb ik vanmorgen naar de vallende sneeuw zitten kijken. Vinden we beiden leuk. In het atelier ben ik nog wel even bezig met herinrichten en opruimen, maar ook met een plan om exclusieve kaarten te gaan drukken uit het verleden. Om te beginnen met die heel bijzondere kaart van Sint Nicolaas. Een kaart uit begin 1900. Daar kan ik straks goed mee aan de slag. Maar dat voor later.

Het gaat wel een beetje aan mijn hart omdat ik het zo’n geweldig mooi ding vind, maar de bordschaar is overbodig nu ik de stapelsnijder heb. Aan ruimte is altijd een gebrek en daarom heb ik vandaag de bordschaar verkocht. Donderdag wordt hij opgehaald en nu er ruimte vrij is gekomen heb ik de Eickhoff pers, de inkttafel en de insluittafel zodanig verplaatst dat er ineens een zee aan ruimte is ontstaan. Ook het bureau, wat hinderlijk in de weg stond voor mijn galeikast, heb ik kunnen verplaatsen en zo kwam er ruimte voor iets nieuws wat ik wel ga laten zien in de toekomstige filmpjes.

Vandaag was het weer eens echt Zondag. Rustdag. Lekker niks doen en bij de kachel blijven zitten, want buiten is het vrieskoud. Snoopy doet hetzelfde. Ik slaap wat uit, kruip nog eens terug, ga wat zitten tekenen, bak wat broodjes en als klap op de vuurpijl kwamen, totaal onverwacht, vrienden uit Breda even langs. Dat was echt super gezellig. Oude koeien uit de sloot gehaald en dan is de dag zo om. Eer je het weet is het al weer etenstijd en heb ik het gevoel dat ik echt een rustdag heb gehad. Was ook wel even nodig, denk ik.

Het eerste katern van het Diva-boekje is gedrukt, maar erg tevreden ben ik er niet over. Het kan veel beter. Karel kwam vandaag langs om me daar mee te helpen. Hij is meester drukker en weet exact hoe het moet. Met zijn ervaring lukt het me om een perfecte druk te maken. Het tweede katern van het boekje gaat er dus beter uit zien. Dat maakt dit (eerste) zelf gedrukte boekje wel exclusief. Maar er gaat mogelijk nog meer gebeuren in het atelier. Daarvoor moet ik plek maken en dat betekent dat ik de prachtige Krause bordscheer er uit ga doen. Het atelier moet iets anders ingericht worden en met de komst van de zware stapelsnijder heb ik de bordschaar niet echt meer nodig.

Karel nam een hele lading papier voor me mee waar ik prachtig werk op kan gaan drukken. Alles begint nu meer en meer op een complete drukkerij te lijken en dat bevalt me wel. Natuurlijk blijf ik ook schilderen, want daar draait het allemaal om. Het grafisch atelier moet straks een naadloze aansluiting geven op mijn schilder atelier. Het een gaat het ander helpen.