Ballunatics 7 voltooid

Het is zover. Vanmorgen heb ik de laatste hand gelegd aan Ballunatics 7. Mathilde, de Ballunatics en het Badpaviljoen van Domburg verenigd in één kader. Drie elementen die direct te verbinden zijn met schilderkunst uit heden en verleden zijn in dit werk samengevoegd. Ik ben trots, maar ook blij dat het eindelijk af is. Het was veel werk, maar het resultaat is er dan ook naar. Het schilderij heeft al een nieuwe eigenaar en gaat naar Domburg. De plek waar zo veel schilders in het verleden naar toe trokken en waar dit werk helemaal thuis hoort.

DCIM102GOPRO

Eindejaarsexpo te Gent

Gent is voor mij een dichtbij gelegen stad met haast Parijse elementen. Net even buiten de stad tref je prachtige kastelen aan, en in een van die kastelen, die nu in handen is van het CJK, zou ik aan het eind van dit jaar kunnen exposeren.

De locatie is werkelijk schitterend. Het is alleen de vraag of ik op tijd genoeg werk heb om dit te kunnen gaan doen. Met Bruno, de huidige kasteelheer namens het CJK, en Marianne, directeur van het CJK en curator, besprak ik vandaag de mogelijkheden.

Hierboven zie je een foto van de lounge van het kasteel. En als ik door het venster naar buiten kijk zie ik een prachtige jonkvrouw rondlopen door de kasteeltuin. Ze hoort bij een groepje bruiloftsgangers die zichzelf daar laten fotograferen. Er zoemt zelfs een foto-drone door de lucht.

Het is een geweldige uitdaging om hier een tentoonstelling te gaan maken met een museaal karakter. Het zal geen verkoop tentoonstelling worden. Tot eind Mei heb ik de tijd om na te denken hoe ik dit ga doen. Spannend.

 

Toegang tot het kerkje bij Pot (Axel)

Foto: Brenda Baart

Vandaag heb ik ‘Toegang tot het kerkje’ naar Art Gallery Pot gebracht in Axel. Lekker naast de deur. Hier hing, tot voor kort, ‘Lunafreak’, maar die is al onderweg naar een echte verzamelaar die al meer werk van mij heeft gekocht.

‘Toegang tot het kerkje’ schilderde ik voor mijn tentoonstelling, met Ineke, in het Kerkje van Persingen. Dat gebouw en die plek hebben voor mij wel een heel bijzondere betekenis gekregen. Het is, daarnaast, ook een magische plek die al door heel wat kunstenaars is vastgelegd.

Brenda Baart, galeriehoudster van Art Gallery Pot, heeft het een mooi plekje gegeven en er een foto van gemaakt. Het werk hangt nu mooi tegenover mijn ‘Zwarte Madonna’. En zo ontstaat er bij dit schitterende design en kunst paleis in Axel een echt ‘Van der Kley-hoekje’.

Ballunatics 7 (bijna) voltooid

Er zit nog wat nabewerking aan, maar het schilderij ‘Ballunatics 7’ is zo goed als af. Toen ik vanmorgen het atelier binnenliep scheen er een straal licht op Mathilde. Helaas was het niet goed te fotograferen, maar het leek wel alsof een hogere macht me wees op haar bijzondere verschijning op doek. Mathilde is nog steeds een Muze en dat leek die straal licht aan te wijzen. Heel bijzonder, vond ik.

Heel tevreden heb ik vastgesteld dat de keuze om Mathilde in dit doek te verwerken een van de beste keuzes is geweest van de afgelopen tijd. Ik ben trots op wat ik nu op de ezel zie staan en ik weet nu al dat Mathilde dit jaar vaker op doek zal verschijnen omdat we, hier in Terneuzen, bezig zijn met een tentoonstelling rond haar 80-ste verjaardag op 7 Juli 2018.

Ook het badpaviljoen van Domburg staat er nu helemaal op. Hier moet ik nog het een en ander aan gaan doen. Kleine dingetjes die het net even beter maken dan het nu al is.

En als ik door mijn atelierraam naar buiten kijk zie ik de schapen van de overburen. Lente is in aantocht. Dat staat vast.

Eind in zicht

Het gaat heel traag, maar het eind van al het werk komt langzaam maar zeker in zicht. Vandaag heb ik het gras en de achtergrond geschilderd. Morgen ga ik verder met het afwerken van heel veel details en kleine zaken die nog net even iets beter, of strakker, of gedetailleerder geschilderd moeten worden.

Heel erg tevreden ben ik met het besluit om Mathilde toe te voegen aan dit werk. Op de foto hierboven zie je het schilderij nog voordat ik het gras ben gaan schilderen.

Mathilde verschijning

Geen Maria verschijning, maar een Mathilde verschijning. Ik heb uiteindelijk de knoop doorgehakt en besloten om Mathilde (de Doelder) Willink in het ‘Ballunatics 7’doek te schilderen. Ik gebruik hiervoor twee foto’s van Mathilde die ik op internet vond. Eén waarop ze een jurk draagt van Fong Leng met ballonnen (foto rechts) en een foto waar ze de juiste gezichtsuitdrukking heeft voor deze scène.

Het toevoegen van Mathilde was een lastige keuze, maar uiteindelijk wel de juiste. Dit schilderij gaat over het ontvluchten van het gangbare. De dames aan de ballonnen zweven weg van een sleur-leven en hebben ervoor gekozen om zwevend aan een feestballon, hun dromen waar te gaan maken. Mathilde zou hun gids kunnen zijn geweest. Zij besloot destijds Terneuzen te verlaten om de bloemetjes buiten te gaan zetten in Amsterdam en al haar dromen waar te maken. En wie kan je dan beter de weg wijzen dan Mathilde?

Nu ik het beroemde boek van Lisette de Zoete zit te lezen over Mathilde werd me duidelijk dat zij (Mathilde) aan dit werk moest worden toegevoegd.

En nadat ik vandaag enorm veel dakpannen heb zitten schilderen op het dak van het Badpaviljoen van Domburg, ben ik maar meteen begonnen met de eerste schetslijnen van Mathilde. De gezichtsuitdrukking van de foto, hier links, leek me de beste voor deze scène. Ik denk dat Mathilde ook blij verrast zou zijn geweest als een dergelijk tafereel zag.

Zo begint er dus al aardig schot te komen in dit werk wat ik nu vrij snel wil afronden. Het Badpaviljoen staat er nu bijna goed op en ik kan alles af gaan werken. Bij elkaar is dit toch nog snel een paar weken werk. Maar het eindresultaat zal al dat werk ruimschoots belonen.

 

Rondje Breda

Jan d’ Art. De galerie en het inlijst atelier aan de Vierwindenstraat in Breda waar nu de kop van Clutz prominent in de etalage hangt.

Als ik over de Vierwindenstraat in Breda loop zie ik bij Jan d’Art iets moois in de etalage. De prachtige kop van Clutz in een schitterende lijst. Meteen vraag ik me af of ik dit werk nog wel wil verkopen. Die vraag houdt me de hele dag bezig.

Natuurlijk hangt dat werk daar om het te verkopen, maar nu Jan er zo’n schitterende lijst omheen heeft gezet ga ik twijfelen. En er zijn meer werken die ik eigenlijk helemaal niet wil verkopen. Maar ik kan het onmogelijk allemaal zelf houden.

Links naast ‘Kûûsen’ een werk van Frank rop. In de etalage hangt een wel heel erg mooie van hem die ik niet kon fotograferen door de weerspiegeling in de etalageruit.

Bij Via Mioni lever ik ‘Kûûsen’ af. Ik zie er ook prachtig nieuw werk van Frank Top. Een van de schilders waar ik groot ontzag voor heb. En ook werk van Frank de Wit, een van mijn collega’s uit Antwerpen die ik al lange tijd niet heb gezien.

Via Mioni is echt zo’n galerie waar je duvels kunt vangen en waar je niet uitgekeken raakt. Ik heb ook nog een studie meegebracht die ik ooit, samen met Ineke, maakte bij het kerkje van Persingen, toen we daar gingen exposeren. Ik vind het zelf een mooie studie die ik om die reden bewaard heb. Zo’n studie heeft een heel andere prijs dan mijn reguliere werk en is daarom interessant om ook eens aan te bieden. Er is ook een duidelijk verschil te zien. Een studie is veel grover geschilderd, maar dat heeft beslist zijn charmes. Er zitten heel mooie stukjes in die je kunt ontdekken en waar je dan telkens naar kunt kijken.

Dit schilderijtje (40 x 60 cm.) maakte ik om het licht te bestuderen voor een schilderij over het kerkje waar ik toen aan werkte. Samen met mijn vriendinnetje hebben we daar toen lekker staan werken en genieten.

Ineke schilderde toen haar versie van het kerkje. Ik het mijne. Twee totaal verschillende interpretaties van het zelfde object.

Ineke met ons beide schilderijtjes bij het kerkje van Persingen.

En natuurlijk even langs de beroemdste bakker van Breda geweest voor de allerlekkerste worstenbroodjes. Ik hield er nog een over voor thuis.