Vandaag ben ik begonnen aan de laatste laag voor een mooi portretje. Het betreft hier een opdracht. Als je zelf zoiets wil bestellen kun je het beste even kijken op de pagina ‘portret in opdracht‘. Hierin staat omschreven wat er allemaal kan en wat het kost.
Voor Jelle, de molenaar hier in mijn dorp, heb ik een paar tekeningen gemaakt voor op de zakken met meel die hij in zijn molen, de Windlust, verkoopt. Het is weer even geleden dat ik heb zitten tekenen en het doet me denken aan vroeger toen ik dagen achtereen strips zat te tekenen.
Onze dorpsmolen gezien vanuit de polder bij de Noorddijk.
Dat tekenen bevalt me wel en ik ga er wat vaker mee aan de slag. Maar een mooie tekentafel heb ik niet. Ik behelp me met wat bij elkaar geraapte tekenpennen en een tekenplank.
Voor de Windlust ga ik de komende tijd vaker tekenen. Maar ook schilderen, want dit markante bouwwerk in ons dorp heeft al langer mijn aandacht en interesse getrokken. Heel mijn dorp (Hoek) is schilderachtig. Ik heb er al tal van mooie plekjes ontdekt en dat geeft me genoeg inspiratie om ook weer met mijn kistezeltje buiten te gaan schilderen.
Samen met Ineke ben ik al volop bezig met de voorbereidingen voor onze expositie te Persingen. We hebben het kerkje bezocht, tijdens een expositie van anderen, om eens goed te kunnen kijken hoe we straks ons werk kunnen verdelen over de beschikbare ruimte, we hebben vele foto’s gemaakt voor werk wat we aan het maken zijn en wat nog moet komen en we hebben er een middag heerlijk zitten werken en genieten.
Ik maakte een snelle (kleuren) studie en Ineke maakte een portretje van het kerkje op de manier zoals alleen zij dat kan. Op haar werk zie ik dan alles verschijnen waar we ons die dag over hebben zitten verwonderen. Van vogeltjes op het kruis van de kerk tot de zon die niet wakker wilde worden.
Deze plek heeft voor ons een heel speciale betekenis. De Ubbergse heuvelrug is een unieke plek in het Nederlandse landschap. Niet voor niets ‘ontdekten’ Nederlandse kunstenaars aan het begin van de 19-de eeuw deze onhollandse omgeving als een walhalla voor inspiratie met haar prachtige hoogteverschillen, het uitzicht op de Ooijpolder, de watermolens, vervallen boerderijtjes en kerkjes.
Op een bord bij een bankje, tegenover het kerkje van Persingen lezen we hierover. De kunstenaars die hier toen neerstreken vonden er inspiratie voor landschap en romantiek. Dat hebben wij hier ook gevonden. Vooral het laatste heeft voor ons veel betekenis, vandaar de titel van onze expositie. Muze.
Even pauze en tijd voor elkaar. Romantische inspiratie vinden we hier volop.
Het is echt een heel bijzondere plek en we genieten er dan ook enorm van. Ineke had een picknickmand klaargemaakt en meegenomen en zo brachten we deze middag door al schilderend, genietend, etend en koffie drinkend in een wonderbaarlijk mooie omgeving.
Picknick tegenover het kerkje van Persingen.
Vanaf de picknicktafel tegenover het kerkje is het werken hier een feest. We werken een heel lijstje af met zaken die we wilden onderzoeken voor onze expositie, straks eind Oktober. De tijd begint al te dringen en er moet nog een hoop gebeuren.
De wereld gezien vanaf de andere kant van de picknick tafel.
We hebben in ieder geval twee schilderijtjes aan deze dag overgehouden. Die zijn straks ook te zien op onze expositie. Ikzelf ga deze studie gebruiken voor een nieuw schilderij over het kerkje van Persingen/ Het wordt een Waterhouse-achtig werk, waarin magie en fantasie een verbinding gaat vormen met deze magische omgeving. Dat werk krijg ik niet op tijd klaar voor deze expositie maar wie mijn site in de gaten houdt komt het straks vanzelf tegen.
Muze
Aan het eind van een dag vol activiteit in Persingen zitten Ineke en ik voor ons gezamenlijke schilderij. Het titelschilderij van de expositie. Muze. We willen er samen nog wat aan werken, maar we komen al vrij snel tot de slotsom dat er niet veel meer aan te werken valt.
De laatste toets. Signeren.
Het enige wat we nog moeten doen is signeren. Als eerste signeer ik, met mijn logo en de datum. Daarna neemt Ineke het penseeltje over.
Ineke legt de absolute laatste hand aan ons werk.
We kunnen heel tevreden zijn over deze dag. We weten wat we willen en kunnen gaan doen in Persingen en we kijken terug op een heerlijk dagje genieten en werken tegelijk.
Van links naar rechts: ‘Blij met rode nagels’, ‘Toegang tot het kerkje’ (reeds voltooid) en ‘Change’.
Voor de naderende Muze-expositie in het kerkje van Persingen ben ik met meerdere werken tegelijk bezig. Plus een opdracht. Alle beschikbare ezels zijn in gebruik. Het klinkt misschien gek, maar met deze drukte ben ik helemaal in mijn element. Ik ben nu een atelierbewoner en ik geniet van alles wat ik om me heen zie groeien.
Het voormalige bankgebouw aan de Nieuwstraat in Terneuzen. Nu school museum.
Het jongste werk is ‘Change’. Dat is gemaakt naar aanleiding van een venster wat aan het bankgebouw uit de Nieuwstraat in Terneuzen vast zit. De vensterbanken van alle ramen van dit gebouw, dat momenteel als school museum dienst doet, hebben van die prachtige art deco letters in reliëf. Change, Vreemd geld, Giro verkeer, Beursorders, etcetrea.
Als je de Nieuwstraat uitloopt kom je bij het oude postkantoor aan de Schelde uit. Dat gebouw ga ik later nog eens portretteren omdat ik dat zo’n schitterend ‘Willink gebouw’ vind. Maar nu heb ik een detail van het oude bankgebouw genomen met de tekst ‘Change’. Dat is tevens de titel van dit werk.
Mathilde
Het venster heb ik niet geschilderd, maar een muur. Ik kan me voorstellen dat daarachter de Schelde ligt. Voor de stad is dat het ‘venster naar buiten’. De plek waar ooit Mathilde (de Doelder) Willink gelopen heeft om de oversteek naar Amsterdam te gaan maken. Mathilde is beslist ook langs die vensters van het bankgebouw gelopen. 21 jaar lang was dit háár stad.
En ergens zit dat verhaal van Mathilde ook in dit schilderij. ‘Change’ is onlosmakelijk verbonden met de Stad aan de Schelde. De dame die op dit doek zit te schitteren is natuurlijk mijn eigen Mathilde, die Ineke heet.
Vandaag kwam er een einde aan onze expositie bij Kunstcentrum KrAAn in Hulst. Het was een gezellige dag met verrassende bezoekers en veel intense en goede gesprekken. Terugkijkend op deze expositie zijn we dik tevreden en hebben we voor volgend jaar weer afgesproken. Meteen voor twee weken (drie weekeinden) in September 2017.
Toegang tot het kerkje. 80 x 120 cm.
Het betreft hier een schilderij van het kerkje van Persingen. Een bouwwerk wat ik al veel eerder een keer had willen schilderen, omdat ik het zo’n geweldig mooi kerkje vind in een dito omgeving. Het kerkje kwam bij mij in beeld door collega Jos van Riswick die er regelmatig exposeert. Daarom beschouw ik het ook een beetje als ‘zijn kerkje’.
Nu ga ik er straks samen met Ineke exposeren en hiermee kwam een lang gekoesterde wens in vervulling. Ineke en ik hebben samen een bijzondere herinnering aan dit kerkje en om die reden kwamen we al snel op de titel voor onze expositie. Muze.
Het schilderij is te koop (zie ‘atelier verkoop‘), maar het kan pas gekocht worden tijdens onze expositie in Persingen op 29 en 30 Oktober a.s. Wil je zeker weten dat je de eigenaar van dit werk wordt dan kun je er een optie op nemen. Geef dat dan aan via het contact formulier, maar je kunt me er ook even voor bellen (zie contact gegevens).
Het bijzondere aan dit schilderij is dat het een landschap èn een stilleven in één kader bevat.
Mijn Zwarte Madonna heeft New York bereikt. Manhattan. Althans, via het net. Ze hangt nog steeds in het Kunstencentrum KrAAn, hier in Hulst, maar via een vriend kreeg ik een berichtje door dat mijn werk ‘The Black Madonna of East 13th street heeft bereikt. Dat vond ik wel even erg leuk om te zien.
Ooit was dit een belangrijke plek voor Italiaanse immigranten. Nu is het een kapel en een bar in één. De naam is echter blijven bestaan. Vandaar dat men met de nodige belangstelling naar mijn werk keek. En wie weet verhuist ze daar ooit nog eens naar toe. Het ziet er vrij heftig uit. Maar ooit stond hier een zwarte Madonna in een mooie schrijn.
De ‘kapel’ op 15 September 1915
Hard aan het werk aan een nieuw schilderij voor onze tentoonstelling in het kerkje van Persingen. Foto: Sissi Meindersma
Terwijl ik nog steeds exposeer in Hulst ben ik al weer bezig met werk voor de tentoonstelling ‘Muze’, samen met mijn lief, in Persingen (zie agenda). Op het schilderij zie je het kerkje van Persingen, waar we straks gaan exposeren. Het werk is nog verre van voltooid, maar je kunt al wel zien waar het naar toe gaat. Aan de paal, die ik op de foto aan het schilderen ben, zie je de schets voor een oude bos met sleutels die daar aan hangt.