‘Op’, is de titel van dit kleine stilleven (20 x 20 cm) van een leeg parfumflesje van Ineke. Dit werk(je) gaat vandaag naar de galerie in Breda (Via Mioni).
Op
Beantwoorden
Maandelijks archief: november 2016
De molenaar van Hoek
Gisterenavond voltooid. Mooi op tijd klaar voor de tentoonstelling in Axel, waar ik een paar dagen exposeer (tijdens de verteltocht Op Marote en de kerstmarkt). Daar is onze beroemde molenaar eveneens te zien. Vandaag dat ik hier even vaart achter heb gezet om dit portretje te voltooien. Tijdens die expositie is meer Zeeuws werk te zien. En ikzelf ben er natuurlijk ook.
Dit schilderijtje maakt deel uit van een hele reeks illustraties die ik aan het maken ben voor het verhaal dat ik aan het schrijven ben over de kerkbrand van Hoek. Het verhaal is al zo goed als af. Nog wat correcties en dan is het klaar om het uit te gaan geven. Maar bijna alle illustraties moeten nog gemaakt worden. Hiermee zal ik de komende tijd druk bezig zijn want het worden er heel veel. Later meer hierover.
De molenaar
Foto: Omroep Zeeland
De Hoekse kerk is bijna herbouwd. De kerkklokken klinken weer om de tijd aan te geven en naast deze Hoekse trots staat er nog een. De molen. Daar ben ik vaak te vinden en ook vandaag weer. Als Jelle, onze molenaar, het niet al te druk heeft kan ik hem mooi portretteren. Dit is een studie die vooruitloopt op het grote molenaarsportret dat ik later nog van hem ga maken temidden van alle draaiende delen van de molen.
Dat gaat er zo ongeveer uitzien als op de foto hierboven. Maar eerst maak ik deze studie om het licht in de molen beter te kunnen bevatten.
Vandaag was het verrekte koud. Waarschijnlijk voelt het kouder aan dan het werkelijk is. Dat komt ook omdat het in de molen altijd tocht en de wieken werken dan bijna als een ventilator van nog koudere lucht.
Maar goed. Ik schilder het portretje van de molenaar die elke herbouwfase van de kerk heeft meegemaakt vanuit de molen. Dit portretje is straks te zien tijdens de korte expositie die ik hou in Axel (zie agenda). Daar is Jelle ook aanwezig om onze Hoekse molen te promoten en om zakken meel te verkopen waarmee je de allerlekkerste broden, koeken en pannenkoeken kan maken. Echt molenmeel is wel iets heel speciaals. Dat komt vanwege het feit dat het meel gemalen is op zware stenen en niet met snelle metalen schijven waarmee meel gemalen wordt in de fabriek. Dat verschil proef je.
Dorpsgezicht
In het atelier ben ik met tal van nieuwe werken bezig. Eén springt er voor mij nu echt uit en dat is een dorpsgezicht, waar ik in de zomer een buitenstudie voor maakte, van Hoek. Het is gezien vanuit de polder en helemaal rechts zie je de kerk en de molen. Toen ik die studie maakte was men aan het werk aan de wederopbouw van onze kerk, die op nieuwjaarsdag 2015 afbrandde. Bouwvakkers hadden toen zo’n wiebelig hijskraantje waarmee ze bouwmaterialen konden ophijsen. Dat ding had toen een optater van een van de molenwieken gehad van de Windlust en stond sindsdien wat lullig en opgefrommeld tegen de gevel van de kerk aan. De molen had ook schade. Er was een aluminium plaat van een van de wieken afgevlogen.
Het afgeslagen stuk aluminium van de molenwiek
De echte Hoekenezen weten dat en zouden dat moment kunnen herkennen in het schilderij. Een stukje uit de omhoog staande wiek van de molen en het verfrommelde kraantje van de bouwvakkers tegen de gevel van de kerk. Dorpslol.
Beneden in de molen zie ik een stuk verfrommeld aluminium liggen. Dat is het stuk wat van de wiek afgeslagen is. Daaraan kun je zien dat het een behoorlijke klap geweest is. De molen draait er niet minder om. Maar als de molen stilgezet wordt gaat de wiek waar het stuk aluminium is afgeslagen automatisch omhoog door de zwaartekracht. Daardoor komt de kapotte wiek boven alles uit te staan zodat iedereen het kan zien.
Maar ik werk aan nog meer schilderijen, zoals je op de bovenstaande foto kan zien. In mijn huiskamer ligt het stilleventje van Inekes parfumflesje te drogen (foto rechts).
Aan de slag
Tentoonstelling van Ton Haring bij Ewald Sorbi te Zetten
Na een lekker lang kunstenweekeind, Ineke en ik bezochten de fantastische tentoonstelling van collega Ton Haring bij collega Ewald Sorbi te Zetten, ben ik weer in mijn eigen Hoekse atelier aan de slag gegaan met een nieuw stilleventje. Dit keer een prachtig, oud, leeg, parfumflesje van Ineke. Het behoort tot een van haar heiligdommen die ze uitgestald heeft in een monumentale vitrinekast om het elke dag te kunnen zien.
De parfum die er in zat is op. Daarom geef ik dit schilderijtje de titel, ‘Op’. Het is een mooi klein doekje van 20 op 20 cm. Een mooi klein juweeltje op doek. Dat doekje wordt dan ook weer zo’n mooi klein juweeltje op zichzelf.
Na het ‘kunstenweekeind’ ben ik dus weer aan de slag gegaan in mijn eigen atelier. Ik werk aan meerdere schilderijen tegelijk en ik zou er zo nog een willen gaan maken buiten de deur.
De molen van Zuidzande
Gisteren was ik, vanuit Huissen, gelijk doorgereden naar Zuidzande, in mijn eigen vertrouwde Zeeuws Vlaanderen, waar Jelle, onze Hoekse molenaar, de molen liet draaien voor de wandelaars van een herdenkingstocht voor de bevrijding van Zeeuws Vlaanderen. Daar staat een huisje bij, waar ooit een pracht van een moestuin voor stond, dat ik zo zou kunnen gaan schilderen. En sinds gisteren ben ik dat ook van plan. Direct naar de waarneming. Weer of geen weer, het kan me niet schelen.
Maar ik heb nog meer te doen. Buiten regent het en is het koud. Binnen brandt de kachel op grote blokken hout, en is het zo aangenaam, dat ik het wel uit mijn hoofd laat om buiten te gaan werken. Een ander mooi excuus om binnen door te blijven werken is wel het feit dat ik nog aan het stilleventje werk met Inekes parfumflesje. Op de middelste ezel staat een ander, kleurrijk, doek waar ik straks aan verder moet en helemaal links zie je nog net ‘Change’, dat eveneens afgewerkt moet worden.
‘Het gerucht uit de Bontehondstraat’
En niet te vergeten ‘Het gerucht uit de Bontehondstraat’. Een spannend schilderij waar ik eveneens vol van ben. Zeeuwse inspiratie, is dat. Op het tafeltje vóór dit werk liggen al twee geprepareerde doekjes klaar om buiten te gaan werken.
Kortom. Ik ben blij dat ik weer thuis ben in mijn eigen Zeeuws Vlaamse imperium. En van alle mooie plekken die ik in de afgelopen weken heb bezocht gaat er toch niets boven dit zalige land van ruimte, vergezichten, sfeer en rust. Ik ben blij dat ik weer Zeeuws hoor praten en dat hier alles nog exact hetzelfde is zoals het altijd is. Hout hakken, kachels stoken, broodjes bakken, spitten in de moestuin, etc. etc.
In de (Zeeuwse) krant
Hier in Zeeland, en dus ook Zeeuws Vlaanderen, lezen we de PZC. De Provinciale Zeeuwse Courant. Hier ook wel de Protestante Zeeuwse Courant genoemd, omdat men er, hier in Zeeuws Vlaanderen, van uitgaat dat de Protestante Zeeuwen het eerst konden lezen. Deze krant behoort tot een van de oudste kranten van Nederland. En uitgerekend ik sta daar nu in.
Een mooi artikel van Janneke Koster en foto’s van Ronald den Dekker over mijn huisje, mijn werk en alles wat ik hier in en om het huisje heb weten aan te richten.
En natuurlijk ook het schilderij ‘Het behouden huis’ dat ik maakte over mijn huisje en de wereld daar omheen. Het feit dat ik in deze echte Zeeuwse krant sta maakt me extra trots omdat ik er ook heel trots op ben dat ik hier woon. Op de foto zie je op de achtergrond het schilderij ‘Het gerucht uit de Bontehondstraat’ staan waar ik nog op aan het werk ben. Ook dat is zeer Zeeuws. De straat ligt in Hulst.
Als schilder raak je geïnspireerd door je omgeving. Ik was al door het Zeeuwse geïnspireerd toen ik er nog niet woonde. Nu ik er wèl woon, en werk, wordt dat alleen nog maar verder versterkt. Vandaar dat ik zo apetrots ben op het feit dat ik in deze echte Zeeuwse krant sta.