Op Vrijdag 29 September a.s. zal de preview plaats vinden van de Oktober expositie bij Galerie Sille te Oudewater. Zelf ben ik op deze expositie aanwezig met drie schilderijen. ‘Ballunatics 8’, dat momenteel even logeert in Gent voor de expositie ‘(n)ooit gemaakte reizen‘, EnigmArt’, een groot schilderij dat gaat over kijken naar kunst, en ‘Mirrors’, een schilderij dat gaat over ijdelheid voor de spiegel. Persoonlijk ben ik op deze preview aanwezig vanaf 19.30 u.

EnigmArt 12 x 150 cm. olieverf op linnen. €2750,-

Mirrors 60 x 60 cm. olieverf op linnen. €1800,-

EnigmArt gaat over kijken naar schildrijen. Zelfs een rood schilderij kan als een beleving gezien worden als je weet hoe je er naar moet kijken. Het meisje vóór dat schilderij heeft een koptelefoon op waarin een stem verteld wat ze ziet. Dat zie je vaker in een museum. Dan wordt alles helder en snap je wat schilderkunst in het leven kan betekenen.

‘Mirrors’ gaat over een vorm van schilderkunst in de ijdelheid. De dame op het schilderij (Jennifer) maakt zich op om er weer een dag heel mooi bij te kunnen lopen.

Ik beschouw dat ook als een vorm van kunst. Typisch vrouwelijke schilderkunst die vaak onderbelicht blijft omdat iedereen het zo gewoon en vanzelfsprekend vind. Uit respect hiervoor besloot ik dit schilderijtje te maken.

Ballunatics 8 100 x 160 cm. Oliverf op linnen. €7500,-

Ballunatics 8 hangt momenteel even in Gent op de tentoonstelling ‘(n)ooit gemaakte reizen’. Om die reden is het werk dus niet aanwezig op de Oktober expositie bij Galerie Sille, maar het werk is nog steeds via Galerie Sille te koop. De tentoonstelling in Gent is geen verkoop tentoonstelling, maar u kunt er gewoon naar toe om het werk te bekijken. Op 1 Oktober ben ik daar zelf ook aanwezig tijdens ‘Gent Matinees‘. Na deze tentoonstelling zal het werk weer terugkeren naar de galerie in Oudewater.

Marlou Kursten, een van de organisatoren van deze geweldige beurs, Ineke en ik in onze vers ingerichte stand.

Het was best een zwaar weekeind. Samen met Ineke stond ik op Kunst Wageningen 2017. Een druk bezocht evenement in Theater Junushoff in het hartje van Wageningen. De beurs werd georganiseerd door Kunst Wageningen en die combinatie (het theater als culturele locatie, Wageningen en de ervaring van de dames van Kunst Wageningen) zorgden ervoor dat dit een heel geslaagde beurs werd. Het was niet alleen druk, maar ook druk met exact het goede publiek.

Ik had weinig tijd voor het maken van foto’s en film, maar ik maakte er toch nog deze snelle impressie van.

Het goede van zo’n beurs is dat je snel veel nieuwe contacten opdoet en oude contacten weer aan kan halen. Ik kwam een aantal oude bekenden tegen, ik maakte contact met nieuwe collega’s, ik sprak en totaal verraste nieuwe klanten.

Een heel weekeind lang praten met echte kunstliefhebbers was erg goed, maar ook doodvermoeiend. Ik stond er slechts met drie schilderijen om vooral naamsbekendheid te maken in een gebied waar ik vaag bekend ben. Ineke had een stand direct naast me en dat maakte het ook een stuk gezelliger. In de schaarse stille momenten kun je dan even zitten en tegen elkaar aan kletsen over alles wat je hebt beleefd, besproken en meegemaakt.

Toekomstige klanten die mijn werk voor het eerst zagen moeten even de tijd krijgen om te besluiten of ze iets gaan kopen. Het verkopen van mijn eigen werk ligt me niet. Laat mij maar schilderen en over schilderen praten. Verkoop van werk laat ik aan de diverse galeries over waar mijn werk verkocht wordt. De drie werken die ik bij me had maakten hierop een uitzondering. Die kwamen recht uit het atelier en gaan hierna naar een van de galeries waar ik bij ben aangesloten.

Behalve nieuwe contacten doe ik op die dagen natuurlijk ook een hoop inspiratie op. Twee dagen lang heb ik de meest fraaie, vreemde, fantastische mensen voorbij zien komen die me weer op nieuwe ideeën hebben gebracht.

Gisteren was ik weer even een middag te gast op het kasteel van het CJK te Gent om nog wat toe te voegen aan de tentoonstelling (n)ooit gemaakte reizen. Van die gelegenheid maakt ik gebruik om het bovenstaande filmpje te schieten over deze tentoonstelling.

Op Zondag 1 Oktober vindt hier ‘Gent Matinees‘ plaats. Dat is een kunst en cultuur evenement door de hele stad Gent waar ook het CJK aan deel neemt. Ik ben dan ook zelf aanwezig, met een aantal mede exposanten, op het kasteel. Dus wie zin heeft in een onvergetelijk dagje Gent komt me dan vanzelf tegen.

Vanmorgen vroeg kwam ik dit artikeltje van onze gemeente tegen op facebook. Op de achtergrond Ballunatics 8. Jammer dat niemand door heeft dat daar de toren van de Willibrorduskerk uit Terneuzen op staat. Maar toch leuk om zo wakke te worden achter het computerscherm.

Kasteel Claeys Bouüaert te Gent was deze avond de plek waar zich alles voltrok. Een bont gezelschap van kunstliefhebbers, kunstenaars, organisatoren en politici waren aanwezig om de aftrap te beleven.

De eerste spreker was Bruno Steyaert die namens het CJK te Gent de tentoonstelling aankondigde en iedereen er even fijntjes aan herinnerde hoe het CKJ zich in de afgelopen 10 jaar heeft geprofileerd met een aantal grote namen binnen de Nederlandse en Belgische kunstwereld, zoals Erwin Olaf. Het CJK is bepaald geen kleine speler op de kunstmarkt en dan begrijp je meteen waarom wij trots zijn dat we hier mogen exposeren.

De tweede spreker was Annelies Storms. Schepen van Cultuur, Toerisme en Evenementen in Gent. Zij benadrukte de rol van de stad Gent in de kunsten in de breedste zin van het woord. Gent is gekend binnen de kunstwereld en dat kan alleen als er draagvlak voor is en een toegespitst beleid van de stadsbestuurders die al heel vroeg inzagen dat kunst meer voor een stad kan betekenen dan in het algemeen wordt verondersteld.

De derde spreker was Frank Deij. Wethouder van Kunst en Cultuur in Terneuzen. Hij benadrukte de bijzondere band die de stad Terneuzen met Gent heeft en lichtte vervolgens de titel van de expositie toe. (n)ooit gemaakte reizen verteld het verhaal over de reis die de kunstenaar heeft af moeten leggen om tot een creatie te komen en de reis die de kunstenaar met zijn creatie aanbiedt aan de toeschouwer om er op verder te gaan reizen in overpeinzing en genot.

Maar onze wethouder had ook een omgekeerd verhaal in petto. De reis die hij maakte kon ook door een kunstenaar vertaald worden in beeld. Hij had een voorbeeld meegebracht uit zijn eigen kunstcollectie. Een schilderij dat ik ooit voor hem gemaakt heb. In dit werk zitten tal van boeiende elementen van een reis door emoties die hij ooit maakte.

Inhoudelijk begon er zich nu iets af te tekenen en dan merk je dat toeschouwers geraakt zijn en anders naar het werk kijken dan ze normaal gesproken gedaan zouden hebben.

Isilareina in het zaaltje wat geheel in het teken staat van haar werk.

Randell Sarneel met wethouder van Terneuzen Frank Deij bij een van zijn schilderijen.