Vandaag begon de dag met tekenen, schrijven, pagina’s maken, snijden van papier en het maken van een eerste dummy voor mijn boekje over het verhaal van de drieling van Terhole. Om half twaalf was ik aanwezig voor de lunch met de burgemeester Jan Lonink en twee wethouders, Jack Bagijn en Frank van Hulle, Brechtje van den Braak (Marketing, communicatie & consultancy van ‘Be the spark’) en Joost d’Hondt eigenaar van ’t Zusje Terneuzen, in ’t Zusje Terneuzen voor de presentatie van een omvangrijk en indrukwekkende visie over de voortgang en toekomst van de Mathildedag in Terneuzen en mogelijk ook heel Zeeuws Vlaanderen. Samen met Bureau Griffin’s Inc. is dit rapport samengesteld om nieuwe stappen te gaan zetten voor de toekomst van deze gedenkwaardige dag voor de stad, in een mooi vormgegeven ‘position paper’.

De presentatie vond natuurlijk plaats in de Mathildesalon. De lunch in het restaurant dat we helemaal voor ons zelf hadden. Inclusief bediening. De kok maakte voor ons een fantastische lunch en zo konden we met elkaar in een zeer ontspannen sfeer van gedachten wisselen over de Mathildedag en de voortgang daarvan.

Daarna moest ik gelijk door naar Sluis, alwaar de leerlingen van mijn schilderklas, met hun ouders, de wethouder van cultuur van Sluis en alle medewerkers van Cultuureducatie Zeeuws Vlaanderen aanwezig waren voor de opening van de tentoonstelling van het werk van de leerlingen in het Belfort van Sluis. Dit werk is de hele kerstvakantie te zien op de derde verdieping.

Cover lay-out voor het boekje over de drieling van Terhole

Thuis gaat het werk aan het boekje weer verder. Het plan om het verhaal in boekvorm uit te gaan geven heeft nu vaste vorm gekregen en het ligt in de bedoeling dat boekje te gaan presenteren medio Maart. Daarover later meer. In het boekje staat de lange versie van het spookverhaal van de drieling. Maar ook een hele hoop tekeningen. Meer tekeningen dan ik kan laten zien tijdens de vertelavond op 28 December bij het Podium van Zaamslag.

Vandaag ben ik al weer vroeg in het atelier. Niet om te schilderen, maar om te tekenen. Ik werk nog steeds aan alle illustraties die ik wil maken voor het verhaal over de drieling van Terhole dat op 28 December a.s. voorgedragen zal worden door Jeanet d’Hont tijdens de vertelavond in het Podium van Zaamslag.

Door alle tekeningen op de grond te leggen in de juiste volgorde kan ik zien wat er nog ontbreekt en dat kan ik dan overzichtelijk verder aanvullen. En er ontbreekt nog heel wat. Steeds ontdek ik weer nieuwe ‘gaten’ in het beeldverhaal waar dan toch ook weer een illustratie voor getekend moet worden.

Er zitten soms juweeltjes bij die zomaar ontstaan, zoals deze. De man op de tekening is verdwaald in een wereld die compleet betoverd is en waar geen uitweg meer in te vinden valt.

Ten einde raad zakt hij neer tegen een boom. Doodvermoeid van het vele lopen en radeloos omdat hij niet meer weet hoe hij hier ooit nog uit kan komen. Het is  een fragment van een eigentijds spookverhaal dat ik geschreven heb over een wonderbaarlijke drieling.

Spookverhalen worden hier al eeuwenlang verteld en geschreven. Dat maakt deze streek ook wel heel speciaal. Als klein ventje kreeg ik ooit het boek van Johan de Vries in handen wat ik helemaal grijs gelezen heb. Van jongs af aan was ik al geïnteresseerd in deze verhalen en het is dan ook geheel aan die interesse te danken dat ik nu zelf spookverhalen zit te schijven, en te tekenen. Al die verhalen hebben een zekere oorsprong in het dagelijks leven. Ook mijn verhaal.

Ik maak er nu zelf de illustraties bij voor de vertelavond in Zaamslag. Maar stil aan werk ik nu ook aan het uitgeven van een eigen boekje met dit verhaal. Of dat allemaal gaat lukken is nog maar de vraag, maar ik ga het uitzoeken, en wie weet komt er straks nog een boekje met het verhaal en alle tekeningen.