Stroomstoring (vervolg)

De stroomstoring naar mijn atelier duurt voort. Gisteren kwam de elektrieker langs om vast te stellen dat het bij mij een zootje was. De vorige eigenaar van mijn huis, en atelier, heeft zoveel kabels getrokken dat je er beslist geen wijs meer uit kunt. Daarvoor moet er een nieuw bekabelingsplan gemaakt worden met een nieuwe kabel naar het atelier en tal van vernieuwingen in de meterkast in het huisje en in het atelier. Dat kost tijd en geld en geen van beiden heb ik op dit moment ter beschikking.

Kûûsen 70 x 50 cm

Dan maar voortploeteren met dat sullige lampje. Een opgekomen griep/verkoudheid maakt het er niet prettiger op, maar ik heb voldoende inspiratie en werklust om door te gaan. ‘Kûûsen‘ is voltooid en kan nu even drogen in huis. Kan ik er ook nog even van genieten.

In het atelier werk ik verder aan Balunatics 7. Ik ben begonnen met het schilderen van alle details van het badhuis van Domburg. Een geweldige klus omdat er erg veel detail in zit, maar fantastisch om te schilderen. Buiten regent het en is het koud. Somber ook. Als ik daar naar kijk zou ik zo naar het een of ander warm land willen gaan om daar verder te werken. Maar ja.

Kûûsen (kuisen)

Het is een wat donkere foto. Dat komt door de stroomstoring in het atelier, waardoor ik met slechts één sullig lampje moet zien te werken, maar dit werk is vandaag voltooid. Kûûsen (kuisen – schoonmaken)  is de titel. Zodra ik weer licht heb maak ik wel een betere foto. Morgen weer verder met Ballunatics 7.

Stroomstoring in het atelier

Dat kwam me wel heel slecht uit, vandaag. Geen stroom meer in het atelier. Met een heel lang verlengsnoer en een kleine daglichtlamp lukt het me om een noodvoorziening aan te leggen met stroom vanuit het huisje. Wat er de oorzaak van is weet ik niet, en om te voorkomen dat straks het hele dorp zonder stroom zit ga ik niet zelf experimenteren maar komt Maandag d’n elektrieker langs om het op te lossen. Dit weekeind dus aanklooien met één lamp. Gelukkig doet de kachel het prima. Anders had ik de werkplaatskachel nog die op hout gestookt moet worden.

Vah sjete hevn

Gisteren lekker uitgewaaid op het strand van Kerzâând (Cadzand), maar vandaag ga ik er weer stevig tegenaan. Vah sjete hevn, zeggen ze hier.

Momenteel moet Ballunarics 7 drogen en daarom werk ik al weer aan een nieuw doek en verder aan een eerdere opzet. Het nieuwe doek gaat weer bijzonder strak plaatje worden. Ballunatics 7 is een echt ‘dreamscape schilderij’ en ‘Kûûsen’ (kuisen – schoonmaak), de definitieve titel voor het werk met de dame met de emmer, is een typisch mengsel van inspirerende vrouwelijkheid en Zeeuws Vlaamse nuchterheid.

Die nuchterheid zegt dat er weer gewerkt moet worden na een dagje stormpret. Al schilderend kan ik weer eens vaststellen dat het leven, hier in Zeeuws Vlaanderen, van uitstekende kwaliteit is.

Luchtigheid

Zoals ik gisteren al een beetje had voorspeld, heb ik een begin kunnen maken aan het schilderen van de lucht. Het moet een zeer dynamische lucht worden. Zo’n lucht zag ik toen ik in Domburg de foto’s maakte voor dit werk. Op de foto’s zie je niet wat ik werkelijk zag, maar dat ga ik nu proberen te schilderen.

De lucht die ik zag toen ik de foto’s maakte. Op de foto is niet te zien hoe dynamisch de lucht werkelijk was. Op het schilderij ga je dat wel zien.

Daar was ik vanmorgen vroeg nog even mee bezig om het geheel wat meer kracht te geven dan het geval was. Gisterenavond was ik daar om 23.00 u. mee gestopt. Het is altijd spannend om dan de volgende ochtend het atelier in te lopen om te zien of ik het de vorige dag goed gedaan heb. Dat was het geval. Ik ben dik tevreden. Dit is echter de tweede laag lucht die ik schilder. Het worden er uiteindelijk vier. Dat is het streven althans. Het kan zomaar zo zijn dat het meer lagen worden. Maar over deze laag ben ik dik tevreden. Ik zie de lucht, die ik wil hebben, al weer meer ‘ontstaan’.

Samen met de molenaar, in onze Axelse streekdracht, op de stelling van de Windlust.

In mijn ochtendjas werk ik snel nog wat dingetjes bij met een waaier-penseel. Net zolang tot het helemaal naar mijn zin is. Daarna moet ik stoppen, want deze dag breng ik grotendeels door op onze Hoekse dorpsmolen ‘De Windlust’. Even een afsluiting van een week lang intensief schilderen. Even iets anders, maar mijn gedachten blijven vandaag wel bij deze lucht en het plan om toch nog even naar Domburg te gaan, op het juiste moment met het juiste licht, om nog een studie ter plekke te maken van die bijzondere lucht.

Ik kan hier dan lekker over doorzagen met de molenaar die veel van luchten, en vooral wind, af weet. Ook hem is het al, als geboren en getogen Zeeuw, opgevallen dat de lucht en het licht in Domburg bijzonder is. Anders dan elders in elk geval. Hoe dat komt en hoe dat kan is me nog steeds een raadsel, maar ik weet ook dat schilders dat al veel eerder hebben ontdekt. Iemand als Jan Toorop ging daar niet naar toe om ijsjes te eten.

Jan Toorop in Domburg.

Veel werk

Balunatics 7 is een behoorlijk bewerkelijk schilderij. Ik ga dit werk, 100 x 160 cm, tot in de kleinste details schilderen. Laag over laag. Net zo lang tot het helemaal naar mijn zin is. Dik een maand werk. Ik ben nu al een paar dagen onderweg en er begint al het nodige aan detaillering zichtbaar te worden.

Rokjesdag bij Via Mioni

Vandaag is het dan zover. Paul gaat dit schilderij in de etalage zetten. Samen met Metropolys (1). Ondanks de aangekondigde koude dagen van dit moment, komt er toch al iets van lente in beeld. ‘Rokjesdag’ is nou echt zo’n werk waar je vrolijk van kan worden.

Toen ik aankwam zag ik dat ‘Het spionnetje’ in de etalage stond met een prachtige lijst. Paul Verberk, de eigenaar van Via Mioni, is een echte kunstenaar op het gebied van ‘framing’. Ineens wordt zo’n schilderij een juweel en ik ben trots als ik zoiets zie in de etalage.

Het is misschien wat moeilijk te zien door de reflectie, maar hier zie je ‘Het spionnetje’ met een echt gouden randje.

En binnen hangt nog meer moois. Ook Metropolys (1) heeft hij voorzien van een gouden kader. Dit doet me geweldig goed om te zien. Temidden van heel veel supergaaf werk van mijn collega’s en natuurlijk enorm veel schitterend antiek en lijsten voel ik me helemaal op mijn plek. Als je deze winkel/galerie gaat bezoeken moet je echt wat tijd inruimen, want die heb je beslist nodig om alles te kunnen zien. Echt een super-inspirerende omgeving.

Voor mijn lief

Het parfumflesje van Ineke heb ik laatst opnieuw geschilderd. Het was een verrassing voor haar verjaardag en daarom kon ik er niets over publiceren. Maar nu wel. De titel van dit werk is ‘Opgepoetst’. Dat staat in relatie tot het eerdere werk(je) wat ik van dit parfumflesje maakte met de titel ‘Op’ (zie Op).

Die titel sloeg op het feit dat het flesje leeg was. De zilveren dop was ongepoetst. Voor dit stilleven heb ik dat dopje opgepoetst en er een rode feestneus achter neergelegd. Want het is tenslotte feest vandaag.

Met dat werk, in een gepaste, sobere, verpakking van bruin pakpapier, stond ik bij Ineke op de stoep. Vijf minuten later wist ik dat ik iemand heel blij had weten te maken. Ik natuurlijk ook blij, want daar was het me tenslotte om begonnen.

Het eerste stilleven (Op) is nog te zien bij Via Mioni te Breda. Zolang het nog niet verkocht is natuurlijk.

Vernis, Balunatics en meer

Een vernisklusje in het atelier. Ik heb vandaag twee werken gevernist. ‘Rokjesdag‘ en een verrassing voor Ineke, en daarom is dit werk niet in beeld gebracht. Jammer, want ik zou het dolgraag laten zien, maar het moet een verrassing voor haar blijven.

‘Rokjesdag gaat aanstaande Zaterdag naar Via Mioni in Breda. Daar is het werk vanaf maandag te zien in de etalage.

Links op de foto zie je ‘Balunatics 7‘, het werk waar ik momenteel aan bezig ben. Het badhuis uit Domburg en de Balunatics dames. Hoogst waarschijnlijk gaat dit werk naar Galerie Sille in Oudewater, maar daarover later meer.