Muze-expositie te Persingen

Afgelopen weekeind hielden Ineke en ik onze ‘Muze-expositie’ in het kerkje van Persingen. Buiten het feit dat dit een geweldig mooie locatie was om te exposeren hadden we ook enorm veel aanloop. Alles zat mee. Het weer, de locatie, de tentoonstelling was werkelijk prachtig, en de stemming was echt super. In het bovenstaande filmpje zie je een impressie van de Zondag te Persingen.

dsc_0022

Samen bij het titelschilderij van deze expositie

Het is de eerste keer dat ik samen met mijn lief exposeer. En ook de eerste keer in het kerkje van Persingen. En dat dit beslist niet de laatste keer zal zijn dat we hier samen exposeren kan ik nu meteen wel onthullen.

dsc_0037

Onze stijlen van schilderen zijn sterk verschillend, maar zowel Ineke als ik werken graag met emotie en verhalen. We hebben er samen een kleurrijk geheel van gemaakt.

dsc_0041

Toen alles eenmaal hing waren we trots. We zagen ons werk voor het eerst overzichtelijk naast elkaar hangen. Wat me meteen opviel was dat het er zo verschrikkelijk mooi hing. Dat is mede te danken aan de gehele atmosfeer die dit bijzondere kerkje uitstraalt.

dsc_0039

Van deze expositie is ook nog een supergave reportage gemaakt door Rein C. de Jong.

dsc_0044

We kijken met zeer grote tevredenheid terug op deze bijzondere expositie. Twee dagen lang exposeren in een Goddelijk mooie sfeer. Volgend jaar staan we er weer. En dat mag, wat ons betreft en mooie traditie worden.

dsc_0024

Kaartjes schrijven

DCIM102GOPRO

In navolging van Ineke zit ik nu, dicht bij de kolenkachel, ook alle kaartjes te schrijven voor bij de schilderijen voor de Muze-tentoonstelling in het kerkje van Persingen, komend weekeind. Voor 25 schilderijen. Dus 25 kaartjes. Elk kaartje komt onder een schilderij te liggen. We mogen er niets ophangen, plakken, of prikken om te voorkomen dat het monument wordt aangetast.

Alle schilderijen zijn nu ingepakt en klaar voor transport naar Persingen. Mijn buren gaan waken over huis en levend goed en ik kan morgen met een gerust hart naar Huissen vertrekken. Ik heb er ontzettend veel zin in.

Inpakkunst

DCIM102GOPRO

Vandaag een dikke rol belletjesplastiek gehaald bij Van Wijk. Blijkt nog voordeliger te zijn dan op internet. Vervolgens ben ik in het atelier begonnen aan het inpakken van de complete collectie werk voor Persingen. 25 schilderijen in totaal. Ineke heeft nog eens zo’n aantal en samen komen we dan makkelijk op 50 werken. Waarschijnlijk kunnen we niet alles kwijt, maar dat zien we aanstaande Vrijdag wel als we gaan inrichten.

217 kilometer verderop zit Ineke hetzelfde te doen als ik. Ze is kaartjes aan het schrijven voor bij haar werk en eveneens aan het inpakken. Al haar werk om haar heen in de huiskamer. Zo zijn we samen al dagenlang bezig met onze Muze-tentoonstelling.

14721608_914118608732576_4909526898103043280_n

DCIM102GOPROEn om te weten wat mijn vriendinnetje op 217 kilometer van mij vandaan aan het doen is hebben we video-chat van facebook. Een geweldige uitvinding. Zo zien en spreken we elkaar de hele dag.

Stilleven met steen, kwast en sleutel (2)

dsc_0002

Gisterenavond heb ik het ‘stilleven met steen, kwast en sleutel’ voltooid. Een mooi klein schilderijtje dat ik aan de collectie stillevens toe kan voegen. Het is niet zomaar een stilleventje met wat toevallig gekozen voorwerpen maar een zorgvuldig samengesteld geheel waarmee ik een levensverhaal wil tonen. De steen staat symbool voor het opbouwen van een leven, de kwast voor artistieke kwaliteit en de sleutel staat voor de toegang tot het verleden. Het is mijn verhaal, maar het zou zomaar ook het verhaal van menig ander kunnen zijn. Maar dan wel het verhaal van een schilderende artiest.

dsc_0001Het verleden speelt in mijn leven een grote rol. Ik ben verzot op alles wat uit het verleden komt en traditie-vast is. Ik ben wars van alles wat zinloos trendy is en alleen maar is geschapen om de economie draaiende te houden. Om die reden koos ik er ook voor om, vandaag exact een jaar geleden, in Zeeuws Vlaanderen te gaan wonen in een oud huisje (uit 1901), met een kolenkachel, een houtfornuis, een moestuin en een groot atelier, achterin de tuin. Daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad. De kwaliteit van het leven is hiermee enorm toegenomen en hoewel ik weet dat menigeen me beschouwt als een zotte folklorist, kom ik steeds vaker mensen tegen die snappen wat ik aan het doen ben.

Ook mensen die dit fantastisch vinden en eigenlijk zelf ook zo zouden willen leven, maar die stap nog niet durfden te zetten. Ook bewonderaars, die het vooral erg leuk vinden om het met eigen ogen te komen bekijken om te zien of het echt waar is, zoals een journaliste van de PZC (de enige echte Zeeuwse krant).

En niet te vergeten mijn dorpsgenoten die het vooral fijn vinden dat ik hier ben komen wonen en werken en dit huisje niet heb gekocht om er vakantie te komen houden. Die zijn ook blij dat ik dit huisje wil behouden en niet af ga breken om er een lelijk nieuwbouw-ding neer te zetten.

DSC_0009

Daarvoor maakte ik het schilderij ‘Het behouden huis’. Een ode aan die typische kleine Zeeuwse huisjes waar ik zo dol op ben. Maar ook een ode aan het concept van het leven rondom zo’n oud huisje heen. De moestuin,waarmee ik mezelf voor een groot deel zelf kan voorzien van voedsel en extraatjes, zoals limonade van mijn appels en peren. De werkplaats of het atelier, dat hier achter in de tuin staat. Het leven in het dorp. Een kleine gemeenschap waarin mensen beseffen dat ze elkaar nodig hebben etc. etc.

En vandaag ga ik dat vieren. Ik vier een jaar lang genieten in Hoek. Genieten van het leven en alles wat ik me daarbij kan bedenken. Een jaar van grote veranderingen. In het vooral de vondst van mijn echte wederhelft. Ineke. En als ik alles bij elkaar optel, kan ik zeggen dat ik een zeer gelukkig mens ben geworden.

Poster in Nijmegen

Afgelopen weekeind heb ik samen met Ineke de poster voor onze Muze-tentoonstelling in het kerkje van Persingen door Nijmegen verspreid. Hierboven een sfeerimpressie van twee dagen lang door een fantastische stad zwerven met een dikke map vol posters en een rolletje plakband.

De Bontehondstraat

dsc_0026

De Bontehondstraat in Hulst. Het is de achterzijde van het prachtige monumentale pand, het Refugium van de Abdij van Duinen, aan de Steenstraat.

Zeeuws Vlaanderen is een prachtig stukje Nederland dat ik bewust, heel bewust, uitkoos om er te gaan wonen en werken. Het is er ruim, het is officieel een krimpgebied, er is heel veel historie bewaard gebleven en alles is er, qua winkelbestand, uitgaan, musea, cultuur en kunsten aanwezig. Toch weten niet veel Nederlanders van het bestaan van dit geweldige paradijs voor kunstenmakers, zoals ik. Zelfs de Efteling en, nota bene, de ANWB hebben kaarten van Nederland uitgebracht waar Zeeuws Vlaanderen niet op staat. Een knap staaltje knulligheid wat meteen aangeeft hoe onderontwikkeld Nederland eigenlijk is.

4d5becd0e4b8759dc0bbf8eb47ba150da9c75947184e8ba49e467cc15d820410

Kaart van de Efeteling, waarbij men vergat Zeeuws Vlaanderen in te tekenen. Nota bene met een attractie van de Vliegende Hollander, die als thuishaven Terneuzen had. Over intelligentie gesproken…

ctiaznqxeaar1z9

En de kaart van de ANWB. Een vergissing is menselijk, maar hiermee sta je toch echt verschrikkelijk voor schut als landelijke organisatie die waakt over ons wegennet.

Maar goed. Ergens ben ik er nog blij om ook, dat mensen niet weten waar Zeeuws Vlaanderen ligt. Dat houdt het leven hier van uitstekende kwaliteit, ten aanzien van de rest van het land waar concentraties van 7000 mensen op een vierkante kilometer geen uitzondering zijn. Hier in Zeeuws Vlaanderen hebben we dat dus niet. Hier is ruimte, rust en regelmaat en daar gedij ik geweldig goed in.

En als men niet weet waar Zeeuws Vlaanderen ligt, weet men beslist niet waar de Bontehondstraat ligt. Ik weet het wel en ik weet ook dat dit een van de meest tot de verbeelding sprekende stukjes straat behoort van Hulst. Een plek om te schilderen en te koesteren, want hier kan de fantasie op hol slaan.

En daar ben ik nu over aan het schilderen. De fantasie kwam vanzelf toen ik foto’s stond te maken van die mooie oude muur. Terwijl ik daar mee bezig was kwam er een echte Hulstse schone voorbij flaneren met een ondeugend glimlachje en zo ontstond meteen het idee om die combinatie te gaan maken.

Hulst is zo’n stad waar decorum aanwezig is. Overal waar je kijkt kun je genieten en foto’s maken. Alles is oud en mooi. Combineer dat eens met zo’n schone en je hebt een verhaal. Het schilderij krijgt de titel, ‘Het gerucht uit de Bontehondstraat’. En om iedereen uit te leggen waar de Bontehondstraat ligt heb ik hieronder even een kaartje van Hulst gemaakt. De pijl wijst de exacte plek aan waar de muur zich bevindt.

0001qe

dsc_0027Dit is een van de heel vele plekjes in Hulst die beslist schilderachtig zijn. En aangezien ik door mijn omgeving geïnspireerd raak zullen er nog heel wat schilderijen gemaakt gaan worden van dit prachtige stadje. En als je zelf ooit in Hulst komt, kun je het met eigen ogen bewonderen.

Tip. Neem dan wel je camera mee, want die ga je beslist missen als je die vergeet. En voor de liefhebbers. Zondag 13 November a.s. komt Sinterklaas hier aan om 14.00 u.

Stilleven met steen, kwast en sleutel

DCIM102GOPRO

Ik heb iets met afwijkende stillevens. En dit wordt wel een heel bijzondere. Een stilleven wat een verhaal kan vertellen spreekt mij het meest aan. De onderwerpen, een steen, een kwast en een oude sleutel, zijn onorthodox en vragen om uitleg die er niet zal komen. Het is iets anders dan een stilleven met een theedoek, een pollepel en een ei, om maar wat te noemen. De steen staat voor het bouwwerk van het leven, de kwast voor artistieke kwaliteit en de sleutel biedt toegang tot het verleden. De toeschouwer mag zelf in gaan vullen waar die ingrediënten in zijn of haar eigen leven voor staan.

Stilleven met (eigen appelsap) fles

dsc_0001

Het schilderijtje is klaar en staat nu te drogen in de kamer. Lekker dicht bij de kachel en bovenop de doppen van de appelsap-oogst van dit jaar. Flessen die straks mee naar Persingen gaan voor onze ‘Muze’ expositie op 29 en 30 Oktober aanstaande. Dan kun je niet alleen het schilderijtje komen bekijken maar meteen ook proeven van de appelsap uit eigen (onbespoten) boomgaard uit Hoek.