Workshop Zetten is volgeboekt

De workshop die ik op 4 April geef in het atelier van Ewald Sorbi in Zetten is volgeboekt. Wie toch nog graag een dergelijke workshop wil volgen kan zich bij Ewald aanmelden voor een eventueel vervolg. Bij voldoende aanmeldingen zullen we overwegen om op deze centraal in Nederland gelegen locatie nog eens een zelfde workshop te geven.

In deze workshop laat ik je kennismaken met klassieke schildertechnieken. Het is een basis cursus waarin de beginselen zijn opgenomen van het schilderen volgens het traditioneel atelier. Uiteraard in olieverf op doek of paneel. Enige ervaring hiermee is niet vereist maar wel handig.

‘Kanten brann’ alvast in de Zeeuwse Galerie

14 Maart is nog even onderweg, maar vandaag heb ik het werk ‘Kanten brann’ (Kanten branden) al afgeleverd en samen met Anne alvast opgehangen. Hier hangt straks weer mijn hele ‘Zeeuwse collectie’. Dit werk maakt daar eveneens deel van uit. Zaterdag 14 Maart a.s. , om 15.00 u. is de officiële opening van het nieuwe expositie seizoen.

Een deel van de Zeeuwse collectie die straks weer te zien zal zijn bij Galerie & Kunstcafé Lokaal 54 in Terneuzen

‘De Zeeuwse collectie’ is een verzamelnaam van alle schilderijen die ik heb gemaakt over mijn omgeving. Om zeer Zeeuwse redenen is deze collectie ondergebracht bij Galerie & Kunstcafé Lokaal 54, van Anne Mannaerts, te Terneuzen. Daar zijn deze werken straks, na de winterstop weer te bekijken en te koop van Woensdag t/m Zondag van 13.00 u. tot 18.00 u.

Hierboven nog een foto van een deel van deze collectie in Museum ‘Het Land van Axel’. Ik poseer hier, samen met onze Hoekse molenaar Jelle de Groote, in ons boerengoed om de aard van het werk te illustreren met wat gepaste streektrots.

Tijdens die opening vertel ik nog wat over de aanstaande presentatie van mijn boekje ‘De drieling van Terhole’ wat hier over enige tijd plaats zal vinden. Ik hoop dat ik tegen die tijd een exacte datum kan noemen, want er is nog een hoop werk te verzetten eer die presentatie kan plaatsvinden.

Hooggeëerd bezoek in het atelier

Het altaar retabel voor Sinterklaas is nog verre van voltooid, maar ik kan wel een beetje wat laten zien. Ik werk nu aan het middenpaneel van het drieluik dat in het retabel verwerkt zit over de viering van het Sinterklaasfeest. In dit geval de Sint die de kinderen ontvangt in de kerk.

Gisteren had ik de eer om pastoor Marcus Vankan (van de Sint Nicolaaskerk te Heythuysen waar dit werk komt te staan) en Fred Niessen (de Sint op het schilderij) in het atelier te mogen ontvangen om hen iets van de start van alle werkzaamheden te laten zien. Dat werd een heel leuke middag vol verhalen en gedeelde interesses.

Het is nog maar de start van een grote klus, maar je kunt gelukkig al wat zien. Ik heb het werk verdeeld in een schema dat stap voor stap naar het eindresultaat toegaat dat medio Oktober klaar moet zijn om het te kunnen plaatsen in de kerk die ik nu aan het schilderen ben.

Op de bovenste foto zie je hoe het schilderij in de omlijsting komt te zitten van het drieluik. De zijpanelen van het drieluik ga ik vervolgens maken. Dit deel wordt opengeklapt als de Sint in het land is. Als het gesloten wordt zie je een prachtige processie te Bari (waar Sint Nicolaas begraven ligt). Onlangs was de Paus daar nog op bezoek.

De Paus bezoekt het graf van de Heilige Nicolaas te Bari. Foto: via Pastoor Marcus Vankan

Dit geeft mijn werk wat extra betekenis. Bari is zo’n magische plek op aarde die ik beslist nog eens wil bezoeken op het moment dat de processie daar plaats vindt. Het is daar dan één groot spektakel van kunst, cultuur en geschiedenis op z’n Italiaans. Nicolaas van Myra is de beschermheilige van de stad en dat wordt dan uitgebreid gevierd. Ergens in Mei, als ik me niet vergis.

Tussenrapportage

Terwijl het hier voor de afwisseling weer eens flink stormt zag ik net dat de Paus vandaag het graf van de Heilige Nicolaas te Bari heeft bezocht. In het atelier werk ik nog steeds verder aan het middenpaneel van het drieluik met de Sint in de kerk (te Heythuysen) met een hele kluit kinderen om hem heen. Het is veel werk. Heel arbeidsintensief en ik maak veel atelieruren op dit moment. Maar het werk nadert wel een eindstadium.

In dat geval lig ik redelijk op schema. Nog 9 schilderijen te gaan. Groot en klein. En natuurlijk de verdere bouw van het complete retabel.

Rafaël Gorsen overleden

Vandaag bereikte mij het verschrikkelijke bericht dat Rafaël Gorsen afgelopen Zaterdag is overleden. Hij is een collega die ik zeer bewonderde. Echt heel goed heb ik hem niet gekend, maar ik heb wel een aantal zeer inspirerende ontmoetingen en gesprekken met hem gehad bij Art Gallery Pot te Axel waar ik samen met hem mocht exposeren.

Lente

Een van de zaligheden van wonen en werken op het platteland van Hoek is wel dat je veel dichter bij de natuur zit dan in een stad. Als ik ‘s-morgens mijn atelier inloop zie ik wat ik al een beetje had verwacht.

Door de ramen heen fotograferen wil niet erg best lukken omdat de ramen nog vuil zijn van de storm van de afgelopen tijd, maar je ziet wat ik zag.

Afgelopen weekeind zijn de eerste lammetjes geboren bij mij aan de overkant. Een tweeling en een drieling. Maar er lopen nog meer drachtige schapen rond, dus zal hun aantal nog wel toenemen.

Vandaag mochten ze voor het eerst naar buiten. Je moet je voorstellen dat deze beestjes nog maar een paar dagen oud zijn. Buiten is het nog wat fris, ondanks het zonnetje, maar ze kunnen zo terug hun stal in als ze het niet prettig vinden.

Dan volgt de eerste ontmoeting met de kippen. De lammetjes zien die nu voor het eerst van hun leven.

Erg veel belangstelling hebben ze er niet voor ze ontdekken nu ook vers gras. En daar zijn ze dol op. Zo jong als ze nog zijn. Dit begrijpen ze meteen. De kippen bekijken alles met enige verbazing, maar gaan dan rustig verder met hun dagelijkse doen. Hier kan ik intens van genieten. En, wie weet, ga ik er nog iets van schilderen. Ik hoef alleen mijn veldezeltje maar op te pakken en naar de overkant te lopen.

Aan tafel bij Omroep Hulst

Hedenavond was ik te gast bij Omroep Hulst om te vertellen over het boekje dat straks uit zal komen over ‘de drieling van Terhole’. Dit gesprek zal 11 Maart worden uitgezonden in het kader van de boekenweek.

Ik vond het een mooie belevenis en ik verbaasde me over de moderne techniek. Aan het eind van het gesprek kon ik nog even een kijkje nemen bij de regie, waar ik een walhalla aantrof van beeldschermen, knopjes en toetsenborden.

Samen met de directeur van de bibliotheek en schrijfster Rineke van der Wouwe kon ik wat vertellen over mijn boekje en de wereld daar achter. Terhole ligt op een flinke steenworp van Hulst en daarom was men ook best benieuwd hoe dit in elkaar zat.

De verschijningsdatum van het boekje is nog even ongewis. 14 Maart stond het in de planning om het bij de galerie van Anne Mannaerts te lanceren, maar die datum is al verschoven naar een later tijdstip omdat dan ook gelijk de opening van het nieuwe expositie seizoen van start gaat en dan kan zo’n presentatie alle aandacht wegnemen van het werk van de zeven exposerende kunstenaars, waaronder ikzelf, en dat is niet handig.

Nu blijkt dat het boekje meer gaat kosten dan was begroot. Daarom ga ik een crowdfunding actie opzetten i.s.m. Kickstart voor de Kunst. Zodra daar alle gegevens van bekend zijn is ook de datum bekend van de boekpresentatie. En dat zal dan uitgebreid vermeld worden op deze site.

Houtbewerking en schilderen

Naast het schilderen van het middenpaneel van het altaar retabel voor Sinterklaas ben ik ook bezig met wat voorbereidend werk voor het retabel zelf. Vandaag heb ik de belangrijkste delen die er zijn op de vloer uitgelegd om het hele geheel op te kunnen meten. Het wordt 310 cm. hoog en 210 cm. breed. Dat is de maat zoals het er nu uitziet. Maar het kan zo zijn dat het monument nog wat hoger wordt omdat ik wat meer ruimte wil hebben voor de brievenbus en de schilderijen die onder het drieluik komen te zitten.

Voor de brievenbus had ik vandaag een klusje in petto. Er moet een profielrandje geschaafd worden aan de kopse kant van een vers op maat gezaagde eikenhouten dekplaat die bovenop de brievenbus komt te zitten. Daarvoor heb ik een geschikt schaafje dat eerst geslepen moest worden om die (lastige) kopse kant mooi strak en zonder rafels te kunnen schaven. Het slijpen van zo’n rond schaafmesje gebeurt met de hand en dat is en heel secuur klusje. Maar dan heb je ook een echt vlijmscherp schaafje waarmee voorkomen kan worden dat er rafels ontstaan.

En dat ging prima. Ik werk liever met zo’n oud, goed beheersbaar, schaafje dan met een freestafel. Hiermee kun je heel rustig en beheerst schaven en alles goed in de gaten houden. Heel ouderwets, maar wel zo plezierig. En het maakt geen lawaai.

Vervolgens komt het passen om te zien of ik alles goed gedaan en juist opgemeten heb. Dat blijkt op de tiende millimeter te kloppen.

Alles klopt en past perfect. Het is nu een kwestie van lijmen, spijkeren en aanklemmen met lijmtangen.

Hierboven zie je het eindresultaat. Door gebruik te maken van oude kastonderdelen blijft de doorleefde uitstraling behouden en geeft dat straks een overtuigend gedateerd resultaat. Alsof het monument al 200 jaar oud is. Het vers geschaafde deel wordt straks nog mooi op kleur gemaakt zodat je niet kunt zien dat dit deel in 2020 geschaafd is. En dan weer verder met schilderen. Het maken van de gleuf voor de brievenbus komt later.

 

Luchtpost

Buiten waaien de vouwen uit je broek en als je dan de post uit de brievenbus haalt kan het zijn dat je ineens luchtpost hebt. Twee stukken vlogen weg en met hard rennen en een snelle actie lukte het me nog net op tijd om ze te pakken te krijgen voor ze ergens vele kilometers verderop door de lucht zouden vliegen. Een envelop van de postcode loterij, die zo de kachel in gaat, en een mysterieuze dikke envelop met een voering van belletjes plastiek. Het eerste wat ik dan denk is dat het van Ineke af komt, maar die plakt er altijd vrolijke bloemen, poezen en vlinders bij. En dat was hier niet het geval.

Het blijkt een uitnodiging van Art Gallery Pot te zijn. Met Ballunatics 8 op de voor,- en achterkant. Dat schilderij hangt daar en heeft al eerder de cover van een mooi vormgegeven boekje van de galerie gesierd. Ik ben zeer vereerd. Doet me echt goed, zoiets. Maar meteen weet ik ook dat ik het die Zaterdag erg druk zal krijgen want ook de galerie van Anne Mannaerts, Lokaal 54, opent op die dag het nieuwe expositie seizoen, waar ik dus ook bij aanwezig moet zijn. Het gaat dus druk worden in het Zeeuwse met de kunsten. Dan weet je gelijk waarom ik het hier zo fantastisch goed naar mijn zin heb.

Het midden-paneel

In het atelier ben ik al weer wat verder opgeschoten met het midden-paneel van het drieluik dat in het altaar retabel voor Sinterklaas komt te zitten. Je ziet de Sint in de (Sint Nicolaas) kerk zitten omgeven door een hele kluit kinderen. Al die gezichtjes hebben een zo specifieke uitdrukking die hoort bij de beleving van een kind op zo’n moment. Dat dit een enorme klus is hoef ik waarschijnlijk niemand uit te leggen. Ik ben er al een tijdje mee bezig en nu begint het al een beetje ergens op te lijken. Pas als ik het echt goed toonbaar vind zal ik een foto van het werk zelf maken.

Het is een van de moeilijkste en meest arbeidsintensieve delen van dit hele retabel. Daarom ben ik met dit werk als eerste begonnen. In totaal komen er 10 schilderijen in te zitten. Medio Oktober moet het werk zover klaar zijn dat het in de kerk geïnstalleerd kan worden. In de tussenliggende tijd zal ik mijn handen er aan vol hebben.