Het is nu precies een jaar geleden dat Milou vlak voor mijn atelier werd doodgereden door een auto. Een regelrecht drama en een gitzwarte dag voor mij die ik niet snel zal vergeten. Vandaag denk ik daarom een beetje extra aan het arme dier dat geen schijn van kans had tegenover de vele extreme hardrijders die hier elke dag over de weg komen razen.
Ik geef Snoopy vandaag wat extra aandacht en wat extra verwennerij. Snoopy lijkt in veel opzichten op Milou. Zijn formaat, kleur, aard en streken zijn zo’n beetje hetzelfde. Als ik aan die rampdag terug denk ervaar ik hoe fijn het is om zo’n diertje om je heen te hebben.
Natuurlijk werk ik ook vandaag gewoon door aan alles wat ik aan het maken ben in het atelier. En ik werk terloops ook nog wat door aan de ontwerpen voor onze molen. De zegeltjes zijn gisteren ontworpen, inclusief de spaarkaart, en nu werk ik aan het ontwerp voor het zakje ‘pannenkoekenmix’ wat straks weer gewoon verkocht kan gaan worden als de molen weer draait.
Dat gaat er mogelijk zo uitzien. Gedrukt op een bruine papieren zak met achterop een goed, echt boeren, recept.
Gisteren drukte ik een oude cliché af. Het stelt het interieur van een rosmolen voor. Met een paard en een vrouw in de deuropening. En als ik daar zo eens mee bezig ben vraag ik me af wat het verhaal bij dit plaatje was. Hoe leuk zou het niet zijn als ik er ook het boek nog bij kon vinden?
Internet gaat echt razend snel. Jan, die mijn vlog volgt, kwam met deze site aanzetten waar het plaatje staat afgedrukt. Dit prentje is ooit met mijn cliché gedrukt. Er staat niet bij waar het vandaan komt. Ik hen daarom even op die site gereageerd. Maar het is 100% zeker afkomstig van mijn cliché.
Zeven jaar geleden maakte ik dit schilderij. ‘The neverwas slapstick journey’. Als reactie op wereldwijde slepende conflicten en collectieve duisternis. Een luchtig werk met totale gekheid. Alsof ik het gisteren maakte, want we zitten nog steeds in een wereld waarin duisternis lijkt te overheersen. Het is geen makkelijk toegankelijk werk en het hangt bij Art Gallery Pot in Axel. Je kunt je afvragen wat er in dit schilderij gebeurd, maar ik vrees dat je er nooit helemaal achter zal kunnen komen. Dat is ook precies de bedoeling van dit werk. Zo blijf je hangen in totale zotheid en vrolijkheid die dient als tegengif voor alles wat negatief is.
Het schilderij heeft officieel als titel ‘De zwevende kiezer’. In de zwevende kiezer zie ik een ultieme uiting van democratie. Je kunt op het laatste moment nog op iets heel anders stemmen dan wat je van plan was. Omdat ik op zoek was naar ingrediënten voor een vrolijk schilderij koos ik dit onderwerp uit om kleurrijke types door de lucht te laten zweven achter hun stembiljet aan met hun rode potloodje. Daar omheen een dynamische lijst van rode potloodjes. Naast al die uitbundigheid hangt een donker, ingetogen,schilderijtje van Kim Jong Un die met een verrekijker naar al die mafketels in de lucht staart. Hij heeft slechts één potloodje omdat zijn volk alleen op hem kan stemmen.
De laatste jaren is de vanzelfsprekendheid van een democratie aan het wankelen geslagen. De verharding in de politiek, de extreme tegenstellingen en de onrust in de maatschappij, wereldwijd, laten scheurtjes zien in die vanzelfsprekendheid van een democratie. Met als dieptepunt de bestorming van het Capitool in de Verenigde Staten.
Dit kan ons natuurlijk niet overkomen, zou je denken. Maar de geest is wel uit de fles en ik zou die daar graag weer terug in willen krijgen. Met dit schilderij hoop ik, met humor, mensen aan het denken te zetten. Democratie is niet vanzelfsprekend. Die wordt bewaakt, beschermd, in stand gehouden en onderhouden door onze volksvertegenwoordigers. Daarom ook een ode aan hen die zich hiervoor inzetten in een tijd dat hun inspanningen veelvuldig bekritiseerd worden. Om die reden heb ik de oud burgemeester en onze huidige burgemeester op het schilderij afgebeeld. Zij vertegenwoordigen al die mensen die zich hiervoor inspannen. Van ambtenaar tot Minister president. Zij strijden dagelijks voor onze vrijheid.
Om een idee te krijgen hoe zoiets helemaal mis kan gaan laat ik je een stukje film zien van Operator Starsky uit Oekraïne. Hij is beroepsmilitair in het Oekraïnse leger en heeft een eigen vlog op YouTube waarin hij zijn volgers op de hoogte houdt van alle ontwikkelingen aan het front en, zoals in dit filmpje, ook achtergrond informatie geeft over de oorlog in Oekraïne.
Zo kan dus een dictator een democratie om zeep helpen. Het is helaas dichter bij dan menigeen denkt. Met mijn schilderij over de zwevende kiezer hoop ik dat ik mensen ertoe aan kan zetten om hier eens diep over na te gaan denken.
Aangenaam verrast was ik door dit filmpje van Anouschka, de dame die model heeft gestaan voor het portret van Wiese. Zij maakte dit filmpje over de rondleiding die ik door het grafisch atelier gaf. Het hele grafische atelier is nog in ontwikkeling. Voor het drukken van boeken is het nog te vroeg. Momenteel heb ik erg veel hooi op mijn vork en ben ik eigenlijk meer bezig met de verbouwing dan met andere zaken. Daarom heb ik de boekpresentatie van het Wiese-boek en het poezenboekje opgeschoven naar volgend jaar en omdat ik ook nog wat onderdelen voor de persen nodig heb waar heel moeilijk aan te komen valt.
Vorig jaar had ik me al voorgenomen om het portret van Wiese te gaan schilderen, maar hoe? Ik moest een model zien te vinden wat aan haar omschrijving kon voldoen en dat bleek veel dichterbij te zitten dan ik dacht. Anouschka is een volleerd actrice en zij kan in een oogwenk het karakter voor de dag toveren van een echte middeleeuwse furie. Behalve dat was Wiese ook een aantrekkelijke dame die met haar charme alles voor elkaar kon krijgen. Dat karakter zit ik nu te schilderen. Wiese krijgt ineens een gezicht.
Het wordt een prachtig klassiek portret. Betoverend ook. Ik laat jullie in dit filmpje, en opvolgende, filmpjes zien hoe dit portret tot stand komt. Overigens gaan we aanstaande Vrijdag bij Toonbeeld beginnen aan het onderdeel portret schilderen in klassieke schildertechnieken bij Toonbeeld. Er zijn nog een paar plekken vrij, dus wil je weten hoe dit werkt dan kun je je nog inschrijven als je snel bent. De lessen vinden plaats bij Toonbeeld op Vrijdag van 10.00 u. t/m 12.00 u. Inschrijven kun je via de site. www.toonbeeld.nl
Het is zover. De wagen is opnieuw beletterd als een eerste stap in de richting van grote veranderingen. De buitenkant van het atelier zal weldra volgen
Het ‘Nachtwacht project’ bij Toonbeeld komt nu snel in een eindfase en daarom moet ik hard aan de slag om mijn deel van alle 18 delen van dit schilderij af te schilderen. 18 Juni zal alles in elkaar gestoken worden en dan moet dit natuurlijk helemaal af zijn.
Gisterenavond heb ik de hele avond zitten kijken naar dit werk. Een nieuw schilderij dat bijna klaar is. Het atelier is dan afgesloten en op 26 meter afstand van mijn woning zodat ik de verleiding kan weerstaan om even op en neer te lopen door een aardedonkere tuin om een penseel te gaan halen en er even iets aan te gaan doen. Het is nu een kwestie van kijken, kijken en nog eens kijken zodat ik precies weet wat ik er vandaag nog aan kan gaan doen om het optimaal te voltooien.
Dat kijken naar een schilderij wat bijna voltooid is een zalig moment. Ik ben al dik tevreden en ik kan dan even een avondje genieten van mijn eigen werk. Ik ben iets aan het uitproberen. Een achtergrond die vaag maar stevig is geschilderd en een hoofdonderwerp wat iets verder is uitgewerkt. Al kijkende zie ik dat ik op de goede weg ben.
Er komt straks een nieuwe expositie bij Kult, in Terneuzen. Daar is ook een werk van mij bij aanwezig. Het had echter niet veel gescheeld of ik was het straal vergeten om dat werk op tijd daar af te leveren. Gelukkig dacht ik er net op tijd aan en is alles nog goed gekomen. En in het atelier werk ik verder aan de insluit/inkttafel die ik gisterenavond nog helemaal gestript heb van verf en handvatten. En dan ontdek ik terloops iets leuks.
In het doosje met cliché’s dat ik laatst van Harry kreeg, zat een wel heel toepasselijk cliché wat bijna regelrecht refereert naar Wiese. ‘In de nacht sloop ze naar de drukkerij’ staat onder de afbeelding van een vrouw die aan een zetbok staat te werken, met op de achtergrond een Gutenberg pers en een venster. Hoe leuk is dat? Ik ga er t.z.t. wel een leuke afdruk van maken. Misschien zelfs wel een leuk idee om te verwerken in het Wiese-boek.
En dan heb ik dus precies op tijd het schilderij ‘Zondagse kool’ afgeleverd bij Kult voor de expositie rond het zilveren jubileum van Kult en de kunstuitleen in Terneuzen. Komt dat zien. Vanaf 14 Mei t/m 22 Juli
Deze Zondag heb ik hoofdzakelijk besteedt aan het in elkaar knutselen van een beter filmpje van het aardappelen poten van gisteren. Het filmpje wat ik gisteren maakte vond ik achteraf gezien toch niet zo geslaagd. Dit is beduidend beter. Hieronde zie je wat ik ervan gebakken heb.
