Omdat het vandaag droog weer is en omdat er een zonnetje schijnt, en omdat ik achter loop met de bouwplannen, en omdat ik er een eerste prioriteit van heb gemaakt om de serre af te bouwen, ga ik vandaag niet in het atelier werken, maar de hele dag bouwen aan de fundering.

Het is waarschijnlijk een van de laatste droge dagen en daar moet ik dankbaar gebruik van maken voor het werk aan de serre. Ik maak een begin aan het bouwen van de fundering. In het atelier schilder ik elementen van Zaamslag op het paneel van het orgeltje van Theo. In de tuin vind ik nog twee courgettes, waarvan er een zo raar gegroeid is dat ik het maar een pompurk noem. Hier ga ik nog een pan soep van koken.

In het atelier hou ik me nu bezig met een mooi grafisch klusje uit de oude tijd. Het ontwerpen, maken en drukken van een oorkonde. Met alle prachtige middelen die ik inmiddels heb weten te vergaren lukt dat prima.

De post verschijnt met een boek over de Hydrograf, De beroemste stoomboot van Nederland, en ook de boot die Sinterklaas altijd neemt om in Nederland te komen. Die heb ik destijds geschilderd in het altaarretabel voor Sinterklaas en daarom sta ik ook in dat boek. Met maarliefst twee foto’s en een verklarende tekst.

De bouw gaat vandaag verder met het aanbrengen van de windveren en natuurlijk de beeltenis van Milou die helemaal bovenin komt te zitten.

Er is hier nog steeds heel veel te doen. Ik kom tijd te kort, maar ik voer alles wat ik in mijn kop heb gehaald uit. Letterzetten voor de oorkonde, opruimen, een drukkers lesboek willen leen uit 1912, een poes uitzagen, het dak op om de windveren vast te zetten en een leuk gesprek voeren met dorpsgenoot Peter voor een superleuk plan om van de zomer met Zeeuwse collega’s hier te gaan schilderen tijdens de Hoeks feesten. Een soort Jour de fète op z’n Oeks.

Maar dat boek, wat ik vandaag via de post ontving, is wel een heerlijk hoogtepuntje van deze dag. Het is een lesboek uit 1912 voor drukkers die met degelpersen werken zoals de Victoria Merkur pers. Maar ook alle technische werkzaamheden van een leerling drukker worden er uitvoerig in behandeld. Het werken met loden letters, het insluiten van zetsel, het plaatsen van aanlegspelden, inkt op kleur maken en niet zomaar uit een blik scheppen, typografie, letterkeuze, papiersoorten etc. etc. Een boek helemaal vol met kennis die nu niet of nauwelijks nog voor handen is. Gelukkig ken ik mensen als Karel. Een meester drukker die hier alles van af weet en die me wegwijs kan maken in dit prachtige vak. Met dit boek kan ik alles wat ik wil weten nog eens nalezen en in de praktijk brengen.

Door alle regen duurt het allemaal wat langer eer de verbouwing achter de rug is. Ik ga even bij Snoopy langs om dat aan hem uit te leggen. Er is gelukkig nog wat ruimte om het diertje goed te kunnen onvangen.

Als ik deze ochtend een telefoontje krijg van pastoor Vankan, met de vraag of ik, met mijn historische drukkerij, een oorkonde kan maken weet ik precies wat ik ga doen op Zondag. Hier kan ik iets heel moois van maken met alle spullen die ik heb en dat ga ik ook doen. Zo’n document moet iets speciaals zijn natuurlijk. Niet een of ander sullig printje uit de computer, maar iets wat gemaakt is op mooi papier en in hoogdruk. Echte letters, lijnen, hoeken en ornamenten die een beetje in het papier gedrukt staan. Prachtig!

In het atelier staat nu alles in het teken van letters. Er moet overzicht komen en dat vergt de nodige tijd. Het blijft hier echt ene walhalla van drukkerij passie. Maar er moet ook nog steeds gebouwd worden en de deskundigen geven voor vandaag droog weer af. Maar die zitten er helemaal naast. De klus voor vandaag is het plaatsen van de windveren, maar dat kan niet tussen de buien door, want die planken moeten ook nog gegrond en gelakt worden. Als ik bij de mannen van de bouwmarkt ‘even’ langs ga voor een pintje is het daar een beetje feest omdat er iemand afscheid neemt en val ik met mijn neus in een overheerlijke barbecue.

In Zeeland kun je een schilderende boer op een toren aantreffen. Dat was ik dus. Ik stond toen te schilderen op de toren van het Belfort van Sluis. Voor de filmploeg had ik mijn boerengoed aangetrokken om het plaatje compleet te maken. Het mooie van dat boerengoed is dat je kunt zien waar de boer vandaan komt. In mijn geval uit het Land van Axel. Dit filmpje is in deverse Zeeuwse musea te zien. Ik zag het in Museum ‘Het Bolwerk’ te IJzendijke. Dat was een aangename verrassing, want ik wist niet dat het filmpje ook echt gemaakt en gepubliceerd was.

Kerktoren van Sint Anna ter Muiden. 30 x 40 cm. Olieverf op heel linnen. €950,-

Het schilderijtje dat ik toen schilderde is te zien (en te koop) bij Galerie Lokaal 54 in Terneuzen. Je ziet de merkwaardige toren van de kerk van Sint Anna ter Muiden. Vanaf die hoge toren van het Belfort geschilderd. Op de achtergrond zag je de haven van Zeebrugge, die ik niet schilderde omdat dat het plaatje wreed verstoorde. Zo zie je het plaatsje in het groen liggen zoals ik het gewoon het mooist vind. Dat is schildertechnische vrijheid.

En zo ging dat er hoog bovenop die prachtige toren van het Belfort van Sluis aan toe, die dag. Ik had de tijd bij me zodat ik precies op tijd naar beneden kon lopen om de parkeermeter bij mijn sjees bij te vullen.

En zo krap ging het er aan toe met de filmploeg. Het was een erg leuk moment. Ik schilderde dat werkje als studie voor een groter werk waar ik toen aan bezig was in mijn atelier. Omdat het zoveel media aandacht kreeg maakte ik de studie af tot ene waardig schilderijtje.

Het is groot feest in het atelier. Alsof Sinterklaas langs is geweest. Zo voelt het echt. Ik hou me vandaag natuurlijk bezig met het inruimen van een deel van de drukkerij van Arjaan. Zo kan ik mooi alles goed bekijken wat ik gisteren, samen met Karel, heb opgehaald. Alles is zo bruikbaar en zo inspirerend.

Gisteren zag ik ook een deel van het werk van Arjaan. Prachtige boekjes. Zo wil ik het straks ook gaan maken. Ik had er iets te weinig tijd voor om alles goed te kunnen bekijken, maar wat ik zag gaf me wel een extra stimulans om keihard aan de slag te gaan met mijn grafische plannen.

Vandaag was het voor mij echt een feestdag. Ik mocht, samen met Karel, een begin maken aan het verhuizen van de drukkerij van Ajaan. Hiermee kan ik direct aan de slag voor het drukken van mijn eigen boeken. Ik neem eigenlijk het stokje van Arjaan over. Hoe mooi is dat? Nu kan ik de complete verhuizing gaan plannen waar ik morgen gelijk mee ga beginnen.