Dat was ik nog helemaal vergeten om te laten zien. Een inkijkje in het nieuwe kamertje boven de keuken. Ik ben dat nu aan het aftimmeren geslagen. De beelden daarvan zijn helaas verloren gegaan toen ik die aan het uitladen was. Verder heb ik vandaag al het hout klein gezaagd wat hier lag te slingeren en de tuin zo overzichtelijk mogelijk opgeruimd. Dat overzicht was ik helemaal kwijt en daar was ik helemaal mee klaar. Ik had vandaag naar de overkant gewild om bij Sinke te gaan kijken naar een mooi raampje, maar dat doe ik wel een andere keer. Ik heb daar ook nog een flinke bestelling aan hout te doen voor de serre. Een inventarisatie van alles wat ik nog nodig heb is al klaar.

Het is Zondag. Mijn enige dag dat ik niks hoef te doen. Maar zolang de bouw nog in de startfase zit heb ik geen rust en wil ik nog even doorpakken. Vandaag maak ik een compromis. Ik hou rust en ik metsel slechts één rijtje stenen om het moeilijke punt van bestaand metselwerk en nieuwbouw te voltooien. Dan kan ik morgen op mijn gemak verder metselen.

De eerste stappen van de opbouw en afwerking zijn gezet. Vandaag werk ik alle punten bij waar straks gemetseld moet kunnen worden. Met dezelfde oude stenen waar het huisje uit is opgebouwd kan ik straks verder gaan metselen. Maar eerst moesten er tal van plekken opgevuld en aangesmeerd worden met cement om straks te kunnen gaan metselen. Van mijn overbuurman kreeg ik prachtige metselprofielen en muurhaken te leen en twee dikke houten vlonders voor op de metselschragen. Zo kan ik snel doorpakken en dat is wat ik vandaag heb gedaan.

Nadat ik bepaald had in welke volgorde ik verder moet gaan werken heb ik weer een mooi lijstje met doelen voor vandaag. Alles staat nog steeds in het teken van de verbouwing, maar er is ook nog wat tijd voor het werk in het atelier. Er komt momenteel erg veel op me af. Het zou een druk jaar worden en dat kan ik wel bevestigen.

Omdat er heel veel dingen tegelijk moeten gebeuren en omdat niet alles paraat is moet ik een plan gaan maken voor de volgorde der dingen die gedaan moeten worden. Dat is best een puzzel, maar ik kom er wel uit. Metselen, een venster zien te vinden, maar vooral een steiger zoeken. Die heb ik nodig om te kunnen gaan metselen. Metselschragen noemen ze dat ook wel. Die vind ik bij een man in Zaamslag. Daar moet ik toch zijn om even bij Theo langs te gaan om te overleggen wat ik op het paneel van zijn orgel ga schilderen.

Het is zover. In drie dagen tijd hebben we, met nam Sjaco, de houtskeletbouw voor de etage boven de keuken voltooid. Drie dagen lang hard werken in zomerse sferen met een fantastisch resultaat. Ik ben ondertussen begonnen met het voorzichtig afbreken van de schoorsteen die, tegelijk met de zijgevel, opgemetseld moet worden tot de gewenste hoogte. Daar ga ik me de komende tijd mee bezig houden. Het opmetselen van de opbouw en het leggen van de dakpannen. Maar ik moet ook weer aan de slag in het atelier. Ook daar wordt morgen al weer een begin mee gemaakt.

Het werd vandaag weer een heerlijke zomerse dag. Ideaal weer om te werken aan de opbouw van het huisje. Vandaag bouwen we het skelet voor de etage boven de keuken. Sjaco is de expert en ik help mee. De opbouw lijkt op de gelijke hoogte van het hoofddak, maar dat dak gaat er straks ook nog af en komt 10 cm. hoger te liggen.

Net als op de bovenstaande tekening van Jan Magielsen van JGM design. Hij heeft het hele ontwerp getekend op mijn aanwijzingen en er de hele bouwkundige uitwerking voor gemaakt. We zitten, qua afmetingen, exact op koers.

Vanmorgen vroeg ben ik, samen met Sjaco, begonnen aan de opbouw van het huisje. Het is een eerste stap naar een droom-paradijsje wat ik al jaren op mijn verlanglijstje heb staan. Na deze stap volgen er nog vele anderen, maar belangrijk is dat de stap gezet is en waar een begin is is een eind. Het begin is er dus. We slopen alles wat boven de keuken zit om daar een nieuwe vloer te maken voor de opbouw van een extra kamertje. Met deze stap wordt het huisje weer in de juiste verhouding gebracht.

Aan dit schtesje kun je zien wat het gaat worden. Het klokkentorentje op het dak heeft een iets eenvoudigere uitvoering met twee staanders in plaats van vier, maar verder is dit het plan.

Het heeft iets Russisch, zei een Russische vriendin van me laatst (geen liefhebster van Putin, noch de oorlog). Roeland in zijn Dasha (дача). En zo voelt het ook wel een beetje hier in huisje weltevree. Lekker ontspannen bezig zijn met de geneugten van het leven. Vandaag maak ik tomatensoep van mijn eigen geteelde tomaten. En dan denk ik aan al die Russen die nu ook in zo’n huisje zitten. Ver weg van alle gelazer. Ook in Oekraïne wordt er zo geleefd van het land. Behalve aan de frontlinie. Ging iedereen maar lekker soep maken. Dan was dat gedoe zo over.

Maandag gaat het dak boven de keuken er af. Ook het plafond en de plafondbalken gaan er uit en daar moet ik nog het een en ander aan voorbereiden. Dat is mijn taak van vandaag. Een rustig klusdagje om even bij te komen van al het werk van gisteren. Maandag gaat het opbouwen beginnen. Een moment waar ik erg naar uitgekeken heb.

In de moestuin, voor zover ik die nu heb, met de opslag van al het bouwmateriaal, heb ik een courgette explosie ontdekt. Dat wordt dus soep maken. Ook heb ik weer genoeg tomaten voor een nieuwe pan tomatensoep. Volgend jaar heb ik weer een volledige moestuin waar ik een heel jaar lang van kan eten. Maar dit is ook al prachtig.