Galerie Lokaal 54

Wie regelmatig mijn site bezoekt zal wel opgemerkt hebben dat ik vaak te vinden ben bij Galerie-atelier-kunstcafé Lokaal 54 in Terneuzen. Dit is de galerie van Anne Mannaerts. En Anne maakt ook deel uit van de harde kern organisatoren van de Mathildedag 7-7-2018 die hier in Terneuzen georganiseerd zal worden.

Hier komen alle artistieke lijnen bij elkaar om die dag te gaan organiseren en daarmee is deze galerie een heel belangrijke schakel geworden binnen het Zeeuws Vlaamse kunst en cultuur wereldje. Dit is dan ook de galerie waar ik mijn Zeeuws Vlaamse werk onder ga brengen.

Niet zo verwonderlijk als je weet dat hier de hele Zeeuws Vlaamse kunstwereld over de vloer komt en natuurlijk ook het kunstminnend publiek dat weg naar deze echt Zeeuwse top-galerie wel heeft weten te vinden.

Zondagse kool. 40 x 60 cm. Olieverf op heel linnen. Met lijst. €2250,-

Vanaf eind Oktober (2017) zal mijn Zeeuws Vlaamse werk hier permanent te zien zijn. Maar ook wat algemener werk zoals ‘Escape’, en ‘Transportfietser op Tiengemeten’.

Escape. 70 x 100 cm. Olieverf op heel linnen. Met lijst. €2450,-

Transportfietser op Tiengemeten. 50 x 150 cm. Olieverf op heel linnen. Met lijst. €2750,-

Pot Interieurs Axel

Het leuke van facebook is dat ik soms mijn eigen werk voorbij zie komen wanneer dat geplaatst wordt door anderen. Nog leuker vind ik het dan om sommige reacties te lezen van mij volslagen onbekenden die daar op reageren. Zo zag ik vandaag de ‘Zwarte Madonna‘ voorbij komen met een erg leuke reactie van een fan. Dat maakt mijn dag al meteen goed.

Vandaag Gent Matinees

Vandaag staat Gent (België) in het teken van kunst en cultuur. Gent Matinees duurt slechts 1 dag. Vandaag, 1 Oktober, staan vele deuren van ateliers, musea, instanties en tentoonstellingsruimtes voor u open. Ik ben, met nog vijf collega’s, aanwezig in het kasteel Claeys-Bouüaert (nr. 22 op de plattegrond) van het CJK.

Mosterdpotje

Het leek me leuk om ook een mosterdpotje te gaan schilderen in een stilleven. Als gevolg van het schilderen van dat veld vol mosterdbloemen bedacht ik me dit. Om aan zo’n mooi oud potje te kunnen komen ging ik natuurlijk naar De Stoof Brocanterie in Zaamslag. Daar wist Theo, de eigenaar, me regelrecht naar dit potje te wijzen. Notabene uit Breda. Dat maakt het voor mij extra leuk natuurlijk. Kley is weer helemaal blij met deze vondst.

Volgens een oud adresboek uit Breda, dat stamt van 1 Januari 1907 zat die stoom-mosterdfabriek ooit in het Ginneken.

Preview bij Sille en weer thuis

Al weer lekker vroeg aan de slag in het atelier met mijn mosterdzaadveld uit Magrette. Gisteren was ik aanwezig op de preview bij Gallrie Sille te Oudewater, waar ik behalve veel collega’s ook een hoop kunstliefhebbers sprak. Ik was zo handig om geen camera mee te nemen, dus heb ik nu geen foto’s, maar die volgen nog wel.

Op de bovenstaande foto ben ik in gesprek met Hans Leijerzapf, waar ik al jaren enorm fan van ben, tijdens de preview avond bij Galerie Sille. Er was deze keer ook veel werk van hem te zien (en te koop), zoals het schilderij rechts.

Hans schildert van die prachtige toneelstukjes op doek over mannen in regenjassen die iets aan het doen zijn wat geen mens begrijpt. Geknoei met fietsen, tafeltjes, stoelen, etc. en altijd met prachtig licht. Het werk doet me denken aan Jaques Tati. Met name de film Jour de fete. De knoeiende postbode, en het gedoe in zo’n heerlijk Frans dorp van rond de jaren ’50.

Terug naar het atelier, waar ik het mosterdzaadveld zit te schilderen, dwalen de gedachten makkelijk terug naar de preview avond van Galerie Sille. Met Hans sprak ik over stevig door schilderen en de kracht van de losse toets. Dat zit hier helemaal in. Maar ik zit ook het typisch Zeeuws Vlaamse leven te schilderen. Ook zo’n eigen wereldje in de grote wereld.

Voor wie het mosterdzaadveld, wat ik nu aan het schilderen ben, met eigen ogen wil zien zal even naar Zeeuws Vlaanderen moeten komen. Er staan hier, op dit moment, meerdere velden vol prachtige gele bloemetjes voor de winning van mosterdzaad. Dat zaad wordt door tal van kleine bedrijfjes gebruikt om er mosterd van te maken in tal van verschillende smaken en kleuren. Dat zijn dan weer echte streekproducten waar Zeeuws Vlaanderen van oudsher erg rijk aan is.

Bij Magrette staat dit prachtige huis midden in het geel van de mosterd bloemetjes. Daardoor krijgt zo’n veld nog meer dimensie en romantiek. Ook het idee dat hier een streekproduct staat te groeien spreekt me tot de verbeelding. Zeeuws Vlaanderen heeft veel streekproducten omdat de streek eeuwenlang op zichzelf aangewezen was en dus zelfvoorzienend moest zijn.

Zo hebben we, hier in Graauw, de Ketchupfabriek. Alles wat uit zo’n prachtig flesje komt is afkomstig van Zeeuws Vlaamse bodem, en heel ontzettend lekker.

Ook hierin zit soms mosterdzaad verwerkt. Dat is dan een speciale smaak in het assortiment. Ik schilder dus niet alleen een mooi veld vol mosterdbloemetjes, maar ook de wereld van Zeeuws Vlaamse zelfvoorziening. Veel van wat hier op het land groeit is niet alleen mooi om te zien, maar we oogsten het en stoppen het in potjes om er zo lang mogelijk van te kunnen genieten.

Oktober expo bij Sille

Op Vrijdag 29 September a.s. zal de preview plaats vinden van de Oktober expositie bij Galerie Sille te Oudewater. Zelf ben ik op deze expositie aanwezig met drie schilderijen. ‘Ballunatics 8’, dat momenteel even logeert in Gent voor de expositie ‘(n)ooit gemaakte reizen‘, EnigmArt’, een groot schilderij dat gaat over kijken naar kunst, en ‘Mirrors’, een schilderij dat gaat over ijdelheid voor de spiegel. Persoonlijk ben ik op deze preview aanwezig vanaf 19.30 u.

EnigmArt 12 x 150 cm. olieverf op linnen. €2750,-

Mirrors 60 x 60 cm. olieverf op linnen. €1800,-

EnigmArt gaat over kijken naar schildrijen. Zelfs een rood schilderij kan als een beleving gezien worden als je weet hoe je er naar moet kijken. Het meisje vóór dat schilderij heeft een koptelefoon op waarin een stem verteld wat ze ziet. Dat zie je vaker in een museum. Dan wordt alles helder en snap je wat schilderkunst in het leven kan betekenen.

‘Mirrors’ gaat over een vorm van schilderkunst in de ijdelheid. De dame op het schilderij (Jennifer) maakt zich op om er weer een dag heel mooi bij te kunnen lopen.

Ik beschouw dat ook als een vorm van kunst. Typisch vrouwelijke schilderkunst die vaak onderbelicht blijft omdat iedereen het zo gewoon en vanzelfsprekend vind. Uit respect hiervoor besloot ik dit schilderijtje te maken.

Ballunatics 8 100 x 160 cm. Oliverf op linnen. €7500,-

Ballunatics 8 hangt momenteel even in Gent op de tentoonstelling ‘(n)ooit gemaakte reizen’. Om die reden is het werk dus niet aanwezig op de Oktober expositie bij Galerie Sille, maar het werk is nog steeds via Galerie Sille te koop. De tentoonstelling in Gent is geen verkoop tentoonstelling, maar u kunt er gewoon naar toe om het werk te bekijken. Op 1 Oktober ben ik daar zelf ook aanwezig tijdens ‘Gent Matinees‘. Na deze tentoonstelling zal het werk weer terugkeren naar de galerie in Oudewater.

Mosterdzaad-wereld

Dit zag ik vandaag tussen Axel en Zaamslag. Een veld met mosterdzaad voor de beroemde Zeeuwse mosterd, waar ik uiteraard steevast een potje van heb staan in de keuken. Dit vond ik zo’n prachtig gezicht dat ik eigenlijk al meteen besloot om het te gaan schilderen.

Zo ziet dat er in werkelijkheid uit. Op de foto is nauwelijks de intensiviteit van dat helle gele vlak te zien waar dan zo’n prachtige oude boerderij in staat. Maar ik ga het schilderen.

Het wordt een stevig schilderij wat ik wil afwisselen met forse streken en, op de juiste plaats, wat fijne details. Dit wordt een schilderij om bij weg te kunnen dromen.

Kunst Wageningen 2017

Marlou Kursten, een van de organisatoren van deze geweldige beurs, Ineke en ik in onze vers ingerichte stand.

Het was best een zwaar weekeind. Samen met Ineke stond ik op Kunst Wageningen 2017. Een druk bezocht evenement in Theater Junushoff in het hartje van Wageningen. De beurs werd georganiseerd door Kunst Wageningen en die combinatie (het theater als culturele locatie, Wageningen en de ervaring van de dames van Kunst Wageningen) zorgden ervoor dat dit een heel geslaagde beurs werd. Het was niet alleen druk, maar ook druk met exact het goede publiek.

Ik had weinig tijd voor het maken van foto’s en film, maar ik maakte er toch nog deze snelle impressie van.

Het goede van zo’n beurs is dat je snel veel nieuwe contacten opdoet en oude contacten weer aan kan halen. Ik kwam een aantal oude bekenden tegen, ik maakte contact met nieuwe collega’s, ik sprak en totaal verraste nieuwe klanten.

Een heel weekeind lang praten met echte kunstliefhebbers was erg goed, maar ook doodvermoeiend. Ik stond er slechts met drie schilderijen om vooral naamsbekendheid te maken in een gebied waar ik vaag bekend ben. Ineke had een stand direct naast me en dat maakte het ook een stuk gezelliger. In de schaarse stille momenten kun je dan even zitten en tegen elkaar aan kletsen over alles wat je hebt beleefd, besproken en meegemaakt.

Toekomstige klanten die mijn werk voor het eerst zagen moeten even de tijd krijgen om te besluiten of ze iets gaan kopen. Het verkopen van mijn eigen werk ligt me niet. Laat mij maar schilderen en over schilderen praten. Verkoop van werk laat ik aan de diverse galeries over waar mijn werk verkocht wordt. De drie werken die ik bij me had maakten hierop een uitzondering. Die kwamen recht uit het atelier en gaan hierna naar een van de galeries waar ik bij ben aangesloten.

Behalve nieuwe contacten doe ik op die dagen natuurlijk ook een hoop inspiratie op. Twee dagen lang heb ik de meest fraaie, vreemde, fantastische mensen voorbij zien komen die me weer op nieuwe ideeën hebben gebracht.

Escape met lijst

Zoals ik eerder al meldde heb ik een speciale lijst gemaakt voor het schilderij ‘Escape’. Speciaal ook voor de tentoonstelling, aankomend weekeind, in Wageningen. Voor het eerst signeer ik ook de lijst, zodat het als één geheel kan worden gezien.

Het is dus geen strakke vakwerklijst, zoals die alleen maar gemaakt kan worden door een echte lijstenmaker, maar je moet het meer zien als een liefhebberij van de kunstenmaker. Zo af en toe wil ik het hele geheel in eigen hand houden. Dit was zo’n geval complete zelfvoorziening. Dat idee ontstond al toen ik het schilderij aan het maken was.

Op de achtergrond, op de foto hierboven, zie je het begin van het drieluik over Mathilde. Dat monument wil ik ook geheel zelf gaan maken. Dat drieluik wordt verwerkt in een altaarstuk dat straks, op 7-7-2018, gepresenteerd zal worden tijdens de Mathildedag hier in Terneuzen.