Op wat heel kleine dingetjes na is dit werk voltooid. ‘Rokjesdag’. Naar een column van Martin Bril. Het idee voor deze titel kwam van een facebook vriendin, Tineke Mahmood, die hier gelijk aan moest denken.
Op de achtergrond zie je nog een stukje van een groter werk waar ik nog aan bezig ben. ‘Enigma’. En dat gaat over het raadsel der kunsten. Ook een werk wat bijna voltooid is.
Wat ik erg mooi vind van wonen in ‘Het land van Axel’, want dat is dit, is de streekdracht. Op Zondag komt dat uit de kast en draag ik mijn Axelse kostuum. Als ik daar tenminste de tijd voor heb. Vandaag is dat echter niet het geval. Ik ben tegenwoordig veel op pad voor acquisitie en ondernemen en dat gaat dan ten koste van mijn atelieruren. Daarom blijf ik niet te lang in mijn Axelse kostuum rondlopen en zit ik tegen de middag al weer in mijn oude kloffie te werken in het atelier.
Wel leuk om er even een paar foto’s van te maken voordat ik aan de slag ga. Als ik wat meer tijd heb ga ik die mooie Zeeuwse traditie meer kans van bestaan geven. Maar nu even niet.
Een tijd geleden maakte ik het schilderij ‘The gathering‘. Dat ging over standbeelden die hoog bovenop oude gebouwen staan in een stad. Een metropool. Ik stelde me voor dat die beelden zo af en toe eens met elkaar thee gingen drinken en dan met elkaar bespraken wat ze allemaal gezien hadden die dag. Ik maakte dat schilderij op een relatief klein doek.
Gisteren kwam ik een foto tegen van een vergelijkbare strekking (zie de zwart-wit prent hierboven). Daardoor dacht ik weer aan dat ene schilderij. En vervolgens denk ik aan een make-over op een groot doek.
‘The gathering’. Een schilderij dat ik in 2014 maakte
Een wereld bovenop een stad die voor de voorbijgangers verborgen blijft omdat ze er niet aan gewend zijn om omhoog te kijken. Ik vond, en ik vind het nog steeds, een super spannend schilderij. Ik schilderde de ‘beelden’ gitzwart om hen niet op een echt mens te laten lijken. Het moeten wel beelden zijn. Ik zag dergelijke zwarte beelden in Wenen op een gebouw staan, en als ik me niet vergis heeft Antwerpen ook een dergelijke attractie op een dak van een gebouw staan. Tijd dus om plannen te gaan maken voor een grote uitvoering hiervan.
Sinds vandaag is mijn werk te zien, en te koop, bij Pot interieur te Axel. Een pracht van een design zaak waar ook ontwerpen van Arifort te zien zijn, waar mijn broer voor ontwerpt.
Om te beginnen is de zwarte Madonna hier naartoe verhuisd vanuit Hoek. Ongeveer tien minuten rijden vanaf het atelier. Later zal meer werk volgen.
De korte afstand van mijn atelier tot deze geweldige wereld vol design en stijl is voor mij natuurlijk ideaal. Maar wat ik nog belangrijker vind is dat mijn werk vanaf nu hier te zien en te koop is.
Midden in Zeeuws Vlaanderen. Het is een heel grote zaak van maarliefst drie verdiepingen en naast design interieur is er ook meer kunst te zien van diverse collega’s. Kortom voor mij een geweldig nieuw avontuur.
De tweede kaart, in de serie ‘Groeten uit Hoek’, is binnen. Ook deze kaart is te koop bij Vera’s winkel en het postagentschap in Hoek. Op de kaart staat het schilderij ‘Zondagse kool’.
Ook dit schilderij behoort tot de ‘Zeeuwse collectie’, die momenteel te zien is bij ‘Het podium van Zaamslag’, t/m 7 Januari 2017. 7 Januari vindt daar het nieuwjaarsconcert plaats waar iedereen op afkomt die hier iets te betekenen heeft. Van de burgemeester tot de postbode en van de groenteboer tot de notaris.
Van die collectie zijn nu twee kaarten uitgebracht. ‘Het behouden huis’, en ‘Zondagse kool’. Meer kaarten gaan nog volgen. Niet alleen van schilderijen uit Hoek, maar ook van tal van andere Zeeuws Vlaamse plaatsen, zoals Hulst, Axel, Terneuzen, Sluis, Biervliet, IJzendijke etcetera.
Enigma is zo’n woord wat voor tal van doeleinden gebruikt wordt, maar het betekent ‘raadsel’. Het is ook de titel van dit schilderij dat gaat over het raadsel der kunsten.
Vanavond wordt hier de jaarlijkse vertelavond georganiseerd. Ik heb er mijn Zeeuws werk neergehangen omdat het er hier vanavond erg Zeeuws aan toe zal gaan. Het podium van Zaamslag heeft een behoorlijke naam op het gebied van kunst en cultuur. Iets wat, hier in Zeeuws Vlaanderen, toch al hoog op de agenda staat.
Het is ook een prachtlocatie om te exposeren in de voormalige Gereformeerde kerk van Zaamslag. Vanavond zullen de Hoekenezen hier hun dorp terugzien in olieverf op doek.
Het boek van Lisette de Zoete
Vandaag heb ik het inmiddels al beroemde boek van Lisette de Zoete weten te veroveren op een Bredase boekhandelaar. Een boek dat voor mij grote betekenis heeft voor het komend jaar.
Oplettende bezoekers van mijn facebook pagina en mijn site zullen wel opgemerkt hebben dat ik de laatste maanden, samen met Ineke, nogal veel interesse heb getoond in Mathilde (den Doelder) Willink. Mathilde kwam uit Terneuzen. De gemeente waar ik nu woon en waar ik al heel veel mensen ken.
Ik ben al langere tijd bezig met de ontwikkeling van een zeer groot werk over Mathilde dat op 7 Juli 2018 gepresenteerd zal moeten worden in Terneuzen. Het wordt een vanitas, maar ook een altaarstuk. Het wordt groot en zal uit drie schilderijen bestaan. Veel meer wil ik er voorlopig niet over zeggen. Maar als alles wat verder ontwikkeld is komt het hier op deze site uitgebreid in beeld.
Het boek van Lisette was de aanleiding voor de plannen met een groot schilderwerkstuk over Mathilde. Maar ook de plannen voor een groots opgezette herdenking van de geboortedag van Mathilde die op 7 Juli 2018 80 jaar geworden zou zijn. Die herdenking kan een grote manifestatie van kunsten worden hier in Terneuzen. Haar geboortestad. Daar kom ik ook in een later stadium nog wel op terug op deze site.
Het portret dat ik toen zag van Mathilde. er is kennelijk alleen nog een zwart-wit foto van
Feit is wel dat alles niet zomaar uit de lucht is komen vallen. Ooit was het portret dat Carel Willink van Mathilde schilderde voor mij de aanleiding om plannen te gaan maken om zelf ook schilder te worden. Ik zag dat portret toen ik een jaar of 10 was en vertelde mijn ouders dat ik zo wilde kunnen schilderen. Net als Willink. En de rest is geschiedenis.
Het is de etalage van Via Mioni waar ik momenteel exposeer met vooral stillevens. Later gaat daar ook wat groter werk naar toe, maar dan moet eerst de kerstdrukte voorbij zijn.
De foto’s komen van Rob Portier die de moeite nam om even door het Ginneken, een buitenwijk van Breda en vroeger een zelfstandige gemeente, te lopen met zijn camera. Die foto’s kwam ik tegen op facebook, nadat Ineke me erop gewezen had.
Dan zie ik het parfumflesje van Ineke terug in de etalage. Omringd door engeltjes, wat ook direct naar Ineke zou kunnen verwijzen. Dat flesje ga ik straks nog eens schilderen vanuit een andere hoek en met opgepoetst zilveren dopje.
Heel lang geleden zat in deze winkel de boekwinkel van Van Kemenade & Hollaers, waar ik ooit begon met het exposeren van vrij werk. Naast de galerie/inlijstwinkel van Jan d’Art aan de Vierwindenstraat was dit het begin van mijn artistieke carrière. Na een lange omzwerving realiseer ik me nu dat ik nu op beide plekken weer exposeer, maar dan ruim 15 jaar later.
Ondanks dat ik er nu 85 kilometer vandaan woon blijf ik toch een band met Breda houden.
Helemaal blij met het nieuwe drukwerk. Ik heb nu een flyer die overal en nergens neergelegd kan worden bij mijn werk. Weer een beetje trotser dan ik al was.
