Eerste laag imitatie-marmer is aangebracht. Ik ben redelijk tevreden met mijn eigen zoektocht naar structuur. Dit is de basisstrucktuur en ik zou er nog op door kunnen gaan maar ik twijfel er aan of ik dat moet doen.
The first layer of imitation marble is applied. I’m satisfied with the result and my own search for the best structure. This is a basic layer, and I need to apply more layers for a real marble structure, but I’m satisfied now. So there is doubt.
De laatste dagen ben ik vooral aan het werk in de houtwerkplaats om de lijst voor ‘Catharinasraat nummer 7′ af te maken. Dit werk behoort tot de serie die ik maak ter illustratie van het boek en zal straks te zien zijn tijdens de Pinkster tentoonstelling bij Ewald Sorby’s schilderstudio en galerie in Zetten.
Last day’s I’m working on the monumental frame for the painting ‘Catharinastreet number 7’. This painting belongs to the serie of painted-illustrations for my bookstory and it will show up on the whitsunday weekend exhibition at the Ewald Sorby artistschool and gallery in Zetten (Netherlands).
‘S-avonds laat schilder ik de derde en laatste laag lucht op ‘Weerzien in Giza’. – Late in the evening I finished the third and last layer of sky in ‘The Giza reunion’.
‘S-avonds kan ik kijken naar wat ik heb gepresteerd. Er staan twee werken in mijn woonkamer. Weerzien in Giza en het portret van Isabelle. Beiden zijn verzonnen karakters uit mijn boek. Links Louise Sparks, en rechts, haar grootmoeder, Isabelle Poncheau. En ineens zie ik dat mijn verhaal in beeld begint te komen. Twee generaties spookvrouwen. De schilderijen gaan straks ook een rol spelen in het verhaal. Het zijn niet louter en alleen illustraties voor het boek.
Late in the evening, I can watch my labour and progress in the serie of painings I did for the bookstory. Two generations Ghost women are visible now. Left Louise Sparks and on the Right her grandmother Isabelle Poncheau. Both paintings will play an active role in the bookstory. The paintings are not just illustrations, but wil play their own part in the story.
Isabelle Poncheau op het schilderij ‘De woestijn ontmoeting’. – Isabelle Poncheau on the painting ‘The desert meeting’.
Momenteel werk ik aan ‘Weerzien in Giza’. Dit is een schilderij dat deel uit maakt van een reeks schilderijen en tekeningen die ik aan het maken ben voor mijn boek. Een modern spookverhaal, waarin deze dame, ‘Louise Sparks’, is bevangen door de geest van een godin uit een heel ver en grijs verleden. Ze staat bovenop de piramide van Cheops om energie te vergaren voor een grote, magische onderneming, om de wereld te redden van de ondergang. Later zal ik hier nog wel meer over vertellen. In het onderstaande filmpje leg ik je dat ook een beetje uit. Het is erg moeilijk om dit verhaal goed te vertellen omdat het zo’n enorm groot verhaal is, maar het gaat over reïncarnatie van een geest uit het verre verleden, die zich steeds opnieuw tot leven wekt in een levend mens, door bezit te nemen van haar, of zijn, lichaam. In dit geval het lichaam van een jonge Amerikaanse vrouw. De kleindochter van Isabelle Poncheau die haar, behalve een complete woning uit 1931, ook een magische verrassing heeft nagelaten in Breda (zie het schilderij ‘De woestijn ontmoeting’).
GoPro afstandsbediening. – GoPro remote control.
Het zwarte dingetje wat ze in haar hand houdt is een afstandsbediening voor een GoPro cameraatje waarmee ze op dat moment een ‘selfie’ maakt. Haar grootmoeder zou waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben maar dan met een ingewikkelde oude plaatcamera.
Reunion at Giza
Curently I’m still working on a new painting, what is part of a serie of paintings and drawings, for my book. A modern time ghoststory. On the canvas you see the young American woman, ‘Louise Sparks’, who’s a granddaughter of Isabelle Poncheau, visiting the pyramid of Cheops at Giza to collect energy from this magic place on earth to prepare a major magical plan to save the world from collapse.
It’s a long story and I try to explane something about it in the video. Unfortunately in Dutch.
Een foto uit het verleden. Dit was nog in mijn oude atelier aan de Haagdijk, eind jaren ’90 begin 2000. Het werk heet ‘The perfect disaster’.
A picture from the past. This was in my old studio at the Haagdijk (Breda Netherlands), at the end of the nineties, possibly begin 2000. The title of the painting is ‘The perfect disaster’.
Een oplettende facebook vriendin (José Elfers) ontdekte dat ik op een lijst van beroemde Hollandse schilders voorkom. Wist ik niet. Stiekem toch wel een beetje trots.
A facebook vriend (José Elfers) discovered my name on a list of famous painters in the Netherlands.
Vandaag ook het kleine portretje van Rutteli (Ingmar Ruttens) voltooid. Er moet nu nog een monumentaal kader(tje) rond gecreëerd worden en dan is het geheel af.
Today I also finished a small portret of Rutteli (Ingmar Ruttens). Next step is a small monumental frame.
Rutteli bij het naar hem genoemde werk. ‘Rutteli’s flying circus’.
Het koste even wat tijd maar hier is ’tie dan. De verhuizing. Een lekker zonnig werk in sombere tijden met humor, kleur en spoken.
It take some time, but here it is. ‘The move’. A nice sunny picture in dark day’s with humour, colour and ghosts.
Een oud werk opnieuw op de ezel. ‘Echt Hema’. Een super-schilderij waar ik nog steeds blij mee ben. Toch ergerde ik me aan het hoog contrast waarin ik het portret geschilderd had. En nu het weer even in het atelier staat heb ik een prima gelegenheid om daar ‘even’ iets aan te doen. Het ziet er meteen een stuk beter uit. Heel tevreden.
An old painting is back in the studio again. ‘Real Hema’. I was not totaly satisfied with the high contrast. Now it’s a splendit time to change that. And I’m pleased with that change.
Het verschil – The difference
Vandaag geposeerd in het atelier voor een foto. – Pose for a photo shoot in the studio today.