Heel even kreeg ik het idee dat Milou weer in verwachting was. Maar dat kan niet, want ze is gesteriliseerd. De oplossing van dit raadsel lag in de keuken.

De titel van het schilderij is ‘Kattekus’. Naar de gelijknamige poezen-in-nood-opvang te Sluiskil. De dames van Kattekus zorgen voor alle poezen, groot en klein, voor een goede opvang als dat nodig is. En dat komt helaas nog veel te vaak voor. Mensen dumpen jonge katjes die ze niet willen (en verzuimen vervolgens om hun kat te laten steriliseren). Mensen dumpen oude poezen omdat ze te duur worden door tal van kwaaltjes. Maar ook om tragische redenen, zoals ziekte van het baasje en erger. Dit schilderij is dus eigenlijk een ode aan de dames van Kattekus die zoveel goed werk doen voor alle Zeeuws Vlaamse poezen die hulp nodig hebben.

Naast schilderen werk ik ook nog een beetje in de keuken en in huis. In de keuken hang ik het kruidenkastje definitief op en in huis de gordijntjes die Tineke voor mij gehaakt heeft. Die gordijntjes geven mijn huis meteen een heel veel huiselijkere uitstraling.

Omdat ik het vaak over de Rayburn heb zal ik je laten zien hoe dit fornuis werkt. Behalve warmte en gezelligheid is dit fornuis vooral een zalige manier van koken en bakken. Hij wordt op hout, of kolen, gestookt en hierdoor ben je niet langer afhankelijk van de grillen van een energie leverancier. Zoals je misschien al hebt gezien in vorige filmpjes is mijn huis al van het gas af. Dit fornuis stook ik altijd op hout. Hout kost me niets. Hooguit wat hak en zaagwerk. De dubbele verbranding zorgt ervoor dat ook de rookgassen verbranden waardoor de Rayburn slechts 8% emissie uitstoot. Dat hadden ze al in 1949 ontdekt en ingebouwd, want zo oud is mijn Rayburn. Vandaag bak ik een broodje en een appeltaart. En tussendoor wat worstenbroodjes. Het maken en bakken van de appeltaart in de Rayburn laat ik jullie zien. Je ziet dan gelijk hoe je een temperatuur van 175 graden vast kunt houden gedurende het uur dat de taart moet bakken.

Het was vandaag een wat rommelige dag. Ik begon met filmpjes monteren van de vertelavond van gisteren en de rest van de dag bestond over het algemeen uit het doen van klusjes die gedaan moesten worden. De dag is dan weer zo om. Ter afsluiting maak ik een pan peeënstamp met peeën uit mijn eigen hof en die spoel ik met water uit de waterberging die ik nu op kan pompen in de keuken.

Het werd gisteren een beetje laat in IJzendijke. Daar vond de vertelavond plaats rond het verhaal over de drieling van Terhole. Het werd echt een supergezellige avond, met zalige streekproducten van Landwinkel de groene polderwinkel uit Schoondijke, muziek van Maarten Termond en zijn band ‘New page’, een stand van Museum Het Bolwerk, uit IJzendijke die deze avond organiseerde en alles werd aan elkaar gebeld en verteld door niemand minder dan onze dorpsomroeper Marco van Avermaete. Het verhaal over de drieling werd voorgedragen door Frans Brouwers. Zo werd het een heerlijk Zeeuws feestje.

De hele voordracht van Frans kun je zien in het bovenstaande filmpje.

Elk jaar moet de schoorsteen geveegd worden en dit jaar ben ik daar rijkelijk laat mee, maar vandaag gaat de borstel er doorheen. Omdat het buiten druilerig weer is en ik er weinig voor voel om op het dak te klimmen, ga ik de schoorsteen van binnenuit zien te vegen, wat ook moet kunnen. Verder heeft Milou een ingebouwde wekker en ga ik in het atelier verder met het schilderij over de zwevende kiezer.

Vandaag heb ik me voornamelijk bezig gehouden met het samenstellen van mijn keynote presentatie over het maken van het boekje. Dat ga ik aanstaande Vrijdag vertellen op de vertelavond te IJzendijke. In het atelier wacht me nog een berg werk. Ik pak het werk aan het schilderij over de zwevende kiezer weer op. Dat schilderij komt, met een lijst van een heleboel stempotloodjes, te hangen in het gemeentehuis. Dat werk heeft te lang stil gelegen vanwege de verbouwing en dat moet nu als eerste af geschilderd worden.