Gisteren voltooid. ‘De diva van de Achterweg’ (90 x 60 cm.). Dit schilderij zal straks te zien zijn tijdens de Mathildedag in Terneuzen waar, in Galerie & Kunstcafé Lokaal 54, de tentoonstelling ‘De Diva’ te zien zal zijn. Deze keer staat de Mathildedag vooral in het teken van het gedachtegoed van Mathilde. Ik neem er aan deel met twee schilderijen. Deze en ‘De Diva’. Laatst genoemd werk zal op die dag pas voor het eerst aan het publiek getoond worden, dus dat blijft nog even een verrassing.

Hoe haal je het in je hoofd om diva te worden. Er valt geen opleiding in te volgen en er is geen handleiding voor te vinden. Toch zijn er dames die er hun leven aan besteden en Mathilde was daar één van. Het is dus iets wat in zo’n dame zit en meer gezien moet worden als een roeping. Hoe zou de wereld er zonder diva’s uitzien? Redelijk saai, lijkt mij. Diva’s heb je in alle soorten en maten. De een succesvoller dan de ander, maar één ding hebben ze allemaal gemeen en dat is dat ze alleen al met hun charme de kost kunnen verdienen.

De diva van de Achterweg is een uitzondering op de regel. Deze diva is namelijk geen vrouw. Het is een travestiet die net zo zeer zijn best wil doen om de diva uit te hangen als de dames. Alleen zal hij dat altijd in het diepste geheim moeten doen, om niet door de mand te vallen. Hij leidt een normaal, onopvallend, bestaan in een stadje waar iedereen elkaar kent. Iemand zou hem dus kunnen herkennen en ontmaskeren, maar dat is tot op heden nog niet gebeurd. De travestiet geniet hiervan en speelt zijn spel in een dubbelleven vol mysterie en geheimen.

Travestieten bestaan waarschijnlijk al zolang als er mensen bestaan. Het verschijnsel komt over de hele wereld voor en houdt de gemoederen al vele eeuwen bezig. De een spreekt er schande van de ander lacht er om. Feit is wel dat zo’n travestiet er voor zorgt dat er in het stadje stevig geroddeld kan worden en dat er een zeker spanningsveld ontstaat waardoor het leven minder saai wordt dan het is.

Ik vond dat een dergelijke verschijning niet mocht ontbreken op de diva tentoonstelling in Terneuzen en ik weet zeker dat Mathilde het ‘Fantaaaaaaaaaaastisch’ gevonden had. Dit schilderij heeft door die travestiet een bijzonder krachtveld gekregen waar ik zeer tevreden over ben. Ik beschouw dit werk daarom ook als een van mijn betere werken omdat het een zo controversieel onderwerp heeft. Het is daardoor bepaald geen ‘braaf’ plaatje geworden. Spannend vind ik ook die schaduw van de passerende man met hoed. De man zelf is onzichtbaar achter de diva, maar zijn schaduw is heel nadrukkelijk aanwezig. Een haast filmisch effect wat de spanning in dit werk nog verder verhoogt.

De Bontehondstraat te Hulst

Het gerucht uit de Bontehondstraat. 80 x 60 cm. Olieverf op heel linnen. €2450,-

Het straatje is een mengsel van verschillende achteraf steegjes. Ik heb in dit geval weer de Bontehondstraat in Hulst als uitgangspunt genomen. Hulst is ook echt zo’n stadje waar iedereen elkaar kent en waar dit zomaar had kunnen gebeuren. Dat soort straatjes hebben de juiste rommeligheid en charme die ik nodig had voor dit schilderij.

Enige tijd geleden maakte ik hier ook het schilderij ‘Het gerucht (uit de Bontehondstraat)’ over. Dat ging over een echte dame die daar liep te flaneren. Een bijna vergelijkbare situatie.

Vandaag tegelijkertijd gevernist en ingelijst. ‘Het Land van Axel’ 40 x 60 cm. en ‘De molenaarsleerling’, 30 x 24 cm. Twee kleine Zeeuwse werkjes die perfect in mijn Zeeuwse collectie passen. Het een gaat over het prachtige Zeeuws Vlaamse landschap, net even buiten Axel, het andere werkje gaat over het leven op onze Hoekse molen ‘De Windlust’.

Vandaag heb ik een nieuwe pagina toegevoegd aan mijn site. Een overzicht van werk. Dat ontbrak er nog aan, hoorde ik van een goede vriend. Een heleboel werk,maar ook leuk om weer eens alles voorbij te zien komen. Alles moet nog even goed ondertiteld worden. Het meeste van wat ik hier heb getoond is verkocht. Waar een prijs achter staat is nog te koop. Maar dat overzicht is niet helemaal compleet. De komende dagen zal ik daar wat extra aandacht aan gaan geven.

Dat is de titel van dit schilderijtje. Het is een portretje van Thijs, de rechterhand van onze Hoekse molenaar, die het vak aan het leren is. Dat Thijs molenaar gaat worden staat al vast. Ik maakte van hem een foto tijdens de molendag van afgelopen Zaterdag 11 Mei en ik besloot dat later te gaan schilderen.

Het is weer een schilderijtje dat in mijn Zeeuwse collectie past, maar waarschijnlijk heeft het al een bestemming gevonden. Ik ga wel proberen om het straks enige tijd tentoon te stellen bij Galerie lokaal 54, waar ook de rest van de Zeeuwse collectie is onder gebracht, zodat het gezien kan worden.

Achter Thijs zit de zoon van Rinus van Hermon die op dat moment zet te vertellen over smeedwerk. Ook een onderwerp/ambacht wat ons bijzonder interesseert.

Op de foto hierboven zie je het complete plaatje van die bewuste middag. Op de achtergrond zie je een met hout omklede as en daarachter de bak waar het gemalen meel langs naar beneden komt en in de opgehangen meelzak valt. Linksboven op de foto, net boven Rinus, zie je lege meelzakken klaar hangen voor alle kilo’s die die dag gemalen gaan worden.

Rinus verteld hoe hij vroeger met smeedkolen werkte en hoe je in een Zwarte Piet veranderde aan het eind van zo’n dag. In die tijd keek men niet zo nauw als nu en werd er gewoon keihard doorgewerkt. Als je het vak van smid verstond had je werk en kon je goed verdienen. De grootvader van Jelle, die hier in het dorp ‘Stalin’ genoemd werd was zo’n smid. Elke dag stond die op gloeiend ijzer te hameren. Zo’n smid kon feitelijk alles maken wat men nodig had. Van stalen banden rond karrenwielen tot spijkers.

Vandaag had ik geen zin in het atelier. Dat kan zomaar voorkomen na een winter lang binnen te hebben zitten werken. Ik trok er op uit, door het Land van Axel, en zocht een mooi bomenlaantje met weids uitzicht. Die heb je hier meer dan genoeg. Straks, als het schilderijtje echt helemaal af is en ingelijst, zal ik wel laten zen.