Het boekje in 52 pagina’s

Geplaatst op door

Ik ben er de laatste tijd nogal druk mee. Met het maken van het boekje over het verhaal van de drieling van Terhole. De contacten met de drukker zijn gelegd, de eerste stappen om (zelf) een boekje uit te gaan geven eveneens. Er zitten nu 25 tekeningen in die het complete verhaal gaan illustreren. Tijdens de vertelavond wordt alleen de gecomprimeerde versie verteld (in Axels dialect). Als alles gaat zoals het er nu uitziet zal het boekje medio Maart op de markt komen. Dat komt wel heel mooi uit met de opening van het expositie seizoen bij Galerie & Kunstcafé Lokaal 54 waar mijn hele ‘Zeeuwse collectie’ hangt.

Drukke dag met kunstenmaken

Geplaatst op door

Vandaag begon de dag met tekenen, schrijven, pagina’s maken, snijden van papier en het maken van een eerste dummy voor mijn boekje over het verhaal van de drieling van Terhole. Om half twaalf was ik aanwezig voor de lunch met de burgemeester Jan Lonink en twee wethouders, Jack Bagijn en Frank van Hulle, Brechtje van den Braak (Marketing, communicatie & consultancy van ‘Be the spark’) en Joost d’Hondt eigenaar van ’t Zusje Terneuzen, in ’t Zusje Terneuzen voor de presentatie van een omvangrijk en indrukwekkende visie over de voortgang en toekomst van de Mathildedag in Terneuzen en mogelijk ook heel Zeeuws Vlaanderen. Samen met Bureau Griffin’s Inc. is dit rapport samengesteld om nieuwe stappen te gaan zetten voor de toekomst van deze gedenkwaardige dag voor de stad, in een mooi vormgegeven ‘position paper’.

De presentatie vond natuurlijk plaats in de Mathildesalon. De lunch in het restaurant dat we helemaal voor ons zelf hadden. Inclusief bediening. De kok maakte voor ons een fantastische lunch en zo konden we met elkaar in een zeer ontspannen sfeer van gedachten wisselen over de Mathildedag en de voortgang daarvan.

Daarna moest ik gelijk door naar Sluis, alwaar de leerlingen van mijn schilderklas, met hun ouders, de wethouder van cultuur van Sluis en alle medewerkers van Cultuureducatie Zeeuws Vlaanderen aanwezig waren voor de opening van de tentoonstelling van het werk van de leerlingen in het Belfort van Sluis. Dit werk is de hele kerstvakantie te zien op de derde verdieping.

Cover lay-out voor het boekje over de drieling van Terhole

Thuis gaat het werk aan het boekje weer verder. Het plan om het verhaal in boekvorm uit te gaan geven heeft nu vaste vorm gekregen en het ligt in de bedoeling dat boekje te gaan presenteren medio Maart. Daarover later meer. In het boekje staat de lange versie van het spookverhaal van de drieling. Maar ook een hele hoop tekeningen. Meer tekeningen dan ik kan laten zien tijdens de vertelavond op 28 December bij het Podium van Zaamslag.

Hele dagen tekenen

Geplaatst op door

Vandaag ben ik al weer vroeg in het atelier. Niet om te schilderen, maar om te tekenen. Ik werk nog steeds aan alle illustraties die ik wil maken voor het verhaal over de drieling van Terhole dat op 28 December a.s. voorgedragen zal worden door Jeanet d’Hont tijdens de vertelavond in het Podium van Zaamslag.

Door alle tekeningen op de grond te leggen in de juiste volgorde kan ik zien wat er nog ontbreekt en dat kan ik dan overzichtelijk verder aanvullen. En er ontbreekt nog heel wat. Steeds ontdek ik weer nieuwe ‘gaten’ in het beeldverhaal waar dan toch ook weer een illustratie voor getekend moet worden.

Er zitten soms juweeltjes bij die zomaar ontstaan, zoals deze. De man op de tekening is verdwaald in een wereld die compleet betoverd is en waar geen uitweg meer in te vinden valt.

Ten einde raad zakt hij neer tegen een boom. Doodvermoeid van het vele lopen en radeloos omdat hij niet meer weet hoe hij hier ooit nog uit kan komen. Het is  een fragment van een eigentijds spookverhaal dat ik geschreven heb over een wonderbaarlijke drieling.

Spookverhalen worden hier al eeuwenlang verteld en geschreven. Dat maakt deze streek ook wel heel speciaal. Als klein ventje kreeg ik ooit het boek van Johan de Vries in handen wat ik helemaal grijs gelezen heb. Van jongs af aan was ik al geïnteresseerd in deze verhalen en het is dan ook geheel aan die interesse te danken dat ik nu zelf spookverhalen zit te schijven, en te tekenen. Al die verhalen hebben een zekere oorsprong in het dagelijks leven. Ook mijn verhaal.

Ik maak er nu zelf de illustraties bij voor de vertelavond in Zaamslag. Maar stil aan werk ik nu ook aan het uitgeven van een eigen boekje met dit verhaal. Of dat allemaal gaat lukken is nog maar de vraag, maar ik ga het uitzoeken, en wie weet komt er straks nog een boekje met het verhaal en alle tekeningen.

Een heel verhaal op papier

Geplaatst op door

De tafel in mijn huiskamer ligt vol met tekeningen. Die ben ik nu aan het maken om het verhaal over de drieling van Terhole te illustreren voor de vertelavond op 28 December bij het Podium van Zaamslag, waar Jeanet d’Hont het verhaal voor zal dragen in het Axels dialect.

Een van die tekeningen, die ik wel een van de leukste vind, laat ik hierboven zien. Een klant bezoekt de landwinkel van de drieling en ziet daar, behalve veel streekproducten, appels, peren, groente, zelf gemaakte jam, mosterd, ketchup, etc. etc. ook toverstokjes liggen.

Het is een eigentijds Zeeuws Vlaams spookverhaal, maar ook een verhaal dat gaat over dieper liggende emoties die loskwamen toen men het onzalige plan lanceerde om de Hedwigepolder onder water te zetten voor ‘nieuwe natuur’. Prachtige bomenlanen, nostalgische boerderijen, wegen en land werden compleet verwoest voor die zogenaamde nieuwe natuur, wat natuurlijk helemaal geen natuur is. Daar maak je Zeeuwen niet blij mee.

De woede die daarbij los kwam, en vooral de onmacht, vindt een uitweg in dit verhaal. De herinneringen aan de watersnoodramp liggen nog vers in het geheugen. Daardoor wordt dit hele plan hier gezien als een belediging aan Zeeland, de Zeeuwen en de Zeeuws Vlamingen in het bijzonder. Dat moest ik schilderen en vertellen in het verhaal over de drieling van Terhole. Het schilderij hangt momenteel bij Art Gallery Pot in Axel waar je het elke dag kan gaan bekijken tussen schitterend design.

Op de vertelavond bij het Podium van Zaamslag zal het verhaal nog eens verteld worden door Jeanet d’Hont in het onvervalst Axels dialect. Aangevuld met tekeningen die ik nu aan het maken ben. Dicht bij de kachel en de koffie.

 

Ondertussen in het atelier

Geplaatst op door

Langzaam maar zeker begint het schilderij ‘Gebakken lucht’ vorm te krijgen. Op de achtergrond ga je straks de contouren van Domburg zien. De blauwe lucht is niet de definitieve lucht, maar een basis om later op door te werken. Het verhaal, dat bij dit schilderij hoort, publiceer ik pas als het helemaal klaar is. Voorlopig ben ik nog wel even zoet met het schilderen van zo veel mogelijk details.

Verlooptint

Geplaatst op door

Het leek er op dat ik dit werk voltooid had. Er werd een foto van gemaakt en op die foto zag ik het eigenlijk al. De verlooptint die ik voor de lucht bestemd had was niet perfect. Het was bijna niet te zien en ik had het natuurlijk zo kunnen laten, maar dit is zo’n situatie waar een perfectionist als ik van wakker kan liggen.

Dan zit er maar één ding op, en dat is de gehele lucht opnieuw schilderen, maar dan wel perfect. En dat is niet een kwestie van even snel overschilderen. Het betreft hier een nauwelijks waarneembare verlooptint die de juiste spanning in de lucht maakt. Die zat er wel in, maar het kon beter en dat was mijn taak voor vandaag. Het lijkt makkelijk, maar dat is het niet. Ik ben er zowat de hele dag mee bezig. Elk oneffenheidje moet er uit. Nu pauzeer ik even, want ik ben nog niet klaar. Maar ik zie wel een grote verbetering en dat stemt me dan weer een stuk gelukkiger dan ik was.

‘Kanten brann’ voltooid

Geplaatst op door

Stiekem ging er toch nog best wat werk in zitten, maar nu ben ik tevreden met het gehele resultaat. ‘Kanten brann’ (slootkanten afbranden) is voltooid. Dit gebeurde aan het eind van de zomer in mijn uitzicht vanuit het huis gezien. Het doek meet 135 x 135 cm. en is daarom dus geen klein schilderijtje.

De ‘skyline’ van Domburg

Geplaatst op door

In het atelier ben ik weer wat verder met mijn nieuwe schilderij. Op de achtergrond komt de ‘skyline’ van Domburg. Die is het vaakst geschilderd vanaf de Hooge Hil, maar ik schilder het aangezicht vanaf het Noorden. Dat vind ik nu eenmaal mooier en beter passen in het schilderij dat ik nu aan het maken ben. Ik gebruik hiervoor een archieffoto die ik enige jaren geleden heb gemaakt toen ik daar op zoek was naar mooie plekjes en uitzichten.

Het album dat ik ontdekte bij De Stoof

Maar het idee voor deze invulling kwam van een oud Domburgs fotoalbum, dat ik onlangs aantrof bij Brocanterie de Stoof in Zaamslag. De man op de foto draagt zijn Walchers boerengoed en staat bovenop de Hooge Hil. De huisjes op de achtergrond zijn al bijna allemaal weg. De kerktoren vind ik het belangrijkst. De foto die ik zelf ooit maakte laat de kerk en het plaatsje van een heel mooie kant zien.

Helaas komt het licht van de verkeerde kant en zal ik alles moeten aanpassen. Maar dat moet niet zo’n heel groot probleem zijn. Aan de hand van deze foto schets ik nu de aanblik op Domburg in de achtergrond.

Schetswerk

Geplaatst op door

Het doek wat ik gisteren heb opgespannen staat nu op de ezel om er al het schetswerk op te kunnen maken. Het verhaal achter dit werk kwam ik tegen op facebook. Later zal ik dat ook publiceren. Gisteren heb ik al het schetswerk op papier gedaan, de nodige foto’s voor dit werk gemaakt en de compositie uitgezocht. ‘S-avonds laat was ik al aan het eerste schetswerk op doek begonnen en daar ga ik vandaag mee verder.

Dat ziet er zo uit op doek. Er zit een behoorlijk perspectief in waardoor het geheel ‘vaart’ krijgt.

Nieuw doek voor een briljant idee

Geplaatst op door

Van het een komt het ander. Het werd weer eens tijd voor een schilderij waarmee ik mensen aan het denken kan zetten en het idee hiervoor besprong me gisterenavond laat. Te laat om er nog aan te beginnen en daarom was ik vandaag al weer vroeg in het atelier op een spieraam in elkaar te timmeren en doek op maat te knippen.

Een spieraam van 135 x 145 cm. Doek heb ik op rol en nietjes in overvloed. De beste raad is voorraad, zeg ik dan maar. Dan kun je gelijk iets gaan uitvoeren wat ik je kop zit en dat is een heel belangrijk deel van het het hele schilder proces.

Als je eerst moet wachten tot je materiaal kunt kopen loop je de kans dat je enthousiasme afneemt en uiteindelijk wegvloeit. Ik zet meteen het gewenste doekformaat in elkaar en dan ga ik me de rest van de dag bezig houden met schetsen en het idee uitwerken op papier. Vanavond moet de schets op doek staan.