Vandaag was ik weer even in mijn oude woonplaats om werk af te leveren bij de twee galeries waar mijn werk getoond en verkocht wordt. Via Mioni aan de Ginnekenweg en Jan d’ Art aan de Vierwindenstraat.

Het kleine schilderijtje ‘ludieke bekentenis‘ hangt bij Via Mioni tussen al het andere werk wat hier permanent geëxposeerd wordt. Hier, in deze schitterende kunst en antiek winkel, voel ik me helemaal thuis en komt het werk helemaal tot z’n recht. Midden in het Ginneken exposeren is voor mij een bijzondere plek omdat ik hier een groot deel van mijn jeugd heb doorgebracht en omdat mijn ouders hier vlakbij woonden. Ik kom er dan ook altijd tal van bekenden tegen en vooral Paul, de eigenaar van de zaak, waar ik even koffie mee drink en praat over kunst en antiek, wat ons beiden enorm boeit.

Het clown portret hangt nu bij Jan d’ Art. Daar hangt ook een eerder portret van de clown in de etalage.Tot mijn aangename verrassing komt het licht nu ineens heel mooi uit door de schilderij verlichting die Jan hier heeft hangen (en die hij ook verkoopt, met prachtige ophangsystemen).

Het krijgt hier een haast museaal karakter en dat geeft mij een gevoel van trots. Dat weet ik gelijk weer waarom ik zoveel moeite doe o een schilderij te maken. Overigens heeft Jan ook het maffe filmpje wat ik over dit schilderij heb gemaakt van de schilderende clown.

Op de terugweg naar het Zeeuwse ga ik even bij Tine en Rinus langs in Zwingelspaan. Rinus heeft een lading stookhout voor me van afgedankte fruitkisten. Met een zwaar beladen wagen vol hout rij ik het laatste stukje terug.

Foto: Brenda Baart

De kunstgids van Pot Art Gallery

Het schilderij ‘Escape‘ hangt nu ook bij Pot in Axel. He werk is toegevoegd aan de andere schilderijen van mijn hand die daar in ‘mijn eigen hoekje’ hangen. Komende Zaterdag is de toltunnel / Westerscheldetunnel de hele dag tolvrij. Je kunt dan een heerlijk dagje kunst en design gaan snuiven bij Pot interieurs in Axel. Daar ligt nu ook de nieuwe kunstgids voor je klaar en het belooft een prachtige zonnige dag te worden van zo’n 20 graden. Er is hier in de regio ook van alles te doen. De molens draaien en als je dan in Axel bent kan ik je aanraden om even langs te gaan bij het schitterende museum van het Land van Axel waar we hier heel trots op zijn. Daar wordt op dit moment de tentoonstelling gehouden van het werk van Jean Kamps (het verhaal).

Het museum van Axel

In het prachtige museum van Wageningen (de Casteelse Poort) hielden we vandaag de finissage van onze ‘Schone schijn expositie’. Dat werd een gezellig weerzien van mede exposanten en bezoekers, waarvan we er al een aantal hadden leren kennen.

Wageningen is sowieso een heerlijke plek om te exposeren omdat we hier altijd goed publiek treffen. Echte kunstliefhebbers, verzamelaars en freaks. Dan heb je altijd leuke gesprekken en grote kans op verkoop.

En ik kon er ook sporen uit Terneuzen nalaten. De Mathildedag wordt hier nu ook gepromoot. We merken dat veel bezoekers ook naar de Mathildedag willen komen.Hier trof ik opvallend veel mensen die iets met Mathilde hebben en zo kon ik ook heel wat posters uitdelen de straks in Wageningen opgehangen worden.

Vandaag heb ik ‘La femme de falaises’ afgeleverd bij Art Gallery Pot. Het heeft een heel mooi plekje gekregen in ‘mijn eigen’ hoekje wat nu al iets verder is uitgebreid.

Met dit schilderij ben ik het hoekie om gegaan en nu hangt er werk van mij in een volgende toonzaal.

Leuk om ook te vermelden is dat de nieuwe kunstgids/catalogus van Pot is uitgekomen waar ook werk van mij in staan. Deze gids kun je in handen krijgen via Brenda, als je Pot bezoekt en even naar haar galerie toe loopt op de derde etage.

Banner en wegwijzer in de winkel

Het is weer een schitterend gidsje geworden vol met prachtige foto’s over de kunst van Pot en natuurlijk het geweldig mooie design interieur. Door de hele winkel heen, en die is enorm groot, tref je kunst en design aan. Helemaal boven zit de galerie. Via banners en wegwijzers vind je die vanzelf.

Het mooie hiervan is dat je al snel kunt zien hoe een werk in een interieur past. Wat kunst met je interieur kan doen en hoe je eigen ‘lifestyle’ creëert met een mooi schilderij of een beeld. ‘La femme de falaises’ hangt er dan ook gelijk schitterend. Ik ben trots als ik dat zo zie en dan moet ik alvast een beetje afscheid nemen van dit werk. Maar wel met ene zeer goed gevoel.

De krijtrotsen van Claude Monet

De krijtrotsen bij Etretat hebben al eeuwen lang een magnetische aantrekkingskracht op toeristen en kunstenaars. Claude Monet maakte ze nog beroemder dan ze al waren e na zijn serie schilderijen over deze bijzondere kliffen kwam er een ware stroom toeristen op gang. Elke zichzelf respecterende kunstenmaker ging er die zelfde rotsen zitten schilderen en waande zich dan even net zo beroemd als de grote Franse meester.

Mijn versie van deze rotsen is vandaag naar Art Gallery Pot verhuisd. Ik heb ervoor gekozen om deze rotsen in een wat meer verhalende sfeer neer te zetten omdat ik nu eenmaal altijd iets wil vertellen met mijn werk. Meer dan alleen het plaatje. Ik ben in dit geval op zoek gegaan naar een combinatie van vrouwelijk schoon, de haast magische aantrekkingskracht van de krijtrotsen en iets sprookjes-achtigs.

De twee uitstulpingen gezien vanuit de lucht

Ter plaatse bestaan er twee boogvormige uitstulpingen in de krijtrotsen. Een fragiel en een robuust exemplaar. De dame in het schilderij staat op de de stevige uitstulping en kijkt uit over de kust en de fragiele boog, zoals je kunt zien op de foto links. Dit kun je alleen maar zien vanaf zee of wanneer je een vogeltje bent. Beide uitstulpingen zijn veelvuldig vastgelegd door schilders, tekenaars en fotografen. Maar de dame op het schilderij ziet dat niet.

Zij ziet de situatie zoals op de foto hierboven. Wat je dan ook ziet is de bebouwing, in de rechter bovenhoek, dat deze plek meteen minder magisch maakt. Het oplevende toerisme heeft van deze plek meer een pretpark-achtig karakter gegeven waardoor het vrijwel onmogelijk wordt om een foto, als hierboven, te kunnen maken. Normaal gesproken is deze plek overspoeld door mensen die denken dat ze de rotsen kunnen zien zoals hierboven.

Voor het schilderij heb ik bewust gekozen voor afwezigheid van menselijke aanwezigheid. alleen de dame in kwestie is present als een mooie toverfee uit ver vervlogen tijden. Zo krijg je als toeschouwer de kans om bij deze prachtige situatie weg te dromen en je eigen verhaal te gaan verzinnen.