Milou zoemt zo’n beetje de hele dag om me heen. En omdat ik niet kan laten zien wat ik aan het schilderen ben laat ik je eens een dagje poezenleven zien.

In deze video laat ik je zien hoe ik het atelier verder in zal gaan richten. Het was een hele puzzel waar ik me gisterenavond, tot laat, mee bezig heb gehouden, maar ik ben er uit. Ik weet nu waar de Albion press definitief kan komen te staan en ik vertel je ook wat ik verder nog van plan ben met het atelier.

Eindelijk is het zover. Op 26 Januari gaan we de Albion press vanuit het Grafisch Lyceum te Rotterdam over verhuizen naar het Mauritsfort waar de pers een nieuw leven gaat krijgen in mijn grafisch atelier. Ik weet al waar de pers zal komen te staan, maar ik kijk de komende dagen nog eens goed naar die plannen, want als de pers eenmaal staat kun je hem niet zomaar even verplaatsen.

Verder ben ik vandaag langs Museum ‘Het Bolwerk’ gegaan in IJzendijke om de plannen voor een leuke workshop voor kinderen verder door te spreken. We gaan hen aan het werk zetten met het maken van een middeleeuwse plattegrond van IJzendijke. Ze mogen zelf in gaan vullen waar iedereen woont en werkt binnen de vestingwallen.

Van Rinus kreeg ik vandaag een prachtig oliespuitje voor de drukpersen. ‘Pressoil’ staat er ook op. Het ding werkt ook nog eens fantastisch goed. Helemaal leuk.

Vandaag ging ik op reis om wat kunstzaken te regelen en om vier kasten met Garamond (loden) letters op te halen bij Ruud in Heerle. Via Drukwerk in de marge kwam ik met hem in contact en wat blijkt, Ruud heeft ook een Victoria Merkur pers staan, maar dan een iets ander type dan de mijne. Dan krijg je gelijk leuke gesprekken over oude persen, letters, inkt en alles wat me zo boeit aan dit vak. De dag mocht ik afsluiten met een heerlijke maaltijd en veel gezelligheid bij Sjaco en Johanna in Aagtekerke.

En thuis wacht Milou. Dit keer is ze niet boos maar vooral blij dat ze me weer ziet. Leuker kun je eigenlijk niet thuiskomen. Zo’n diertje geeft zoveel voldoening.

Voor het schilderij ‘De zwevende kiezer’ heb ik nog een foto nodig van onze huidige burgemeester. Die mocht ik vandaag gaan maken op het Stadskantoor. Nu kan ik stevig doorwerken aan dit schilderij dat eind volgende maand af moet zijn.

De afgelopen tijd heb ik hard gewerkt aan het atelier. Het is nog verre van af, maar het eind is wel in zicht. Vandaag is het Zondag en dus rustdag. En daar was ik wel aan toe. Even lekker helemaal niks. Maar ik ruim het atelier nog wel verder op om er weer fatsoenlijk te kunnen lopen en werken.

Een van de provincies waar ik heel graag kom is Limburg. Vandaag had ik een kleine tour door dit prachtige stukje Nederland. Om te beginnen ging ik bij Fons langs in Susteren. Hij heeft een mobiel grafisch museum waarmee hij door het land trekt. Maar dat museum staat momenteel opgeslagen in een loods en daar is dus weinig van te zien. Op zijn site zie je hoe leuk hij dit voor elkaar heeft. Fons had een mobiel galeien kastje voor me. Dat heb ik straks nodig voor het opbergen van zetsels voor het boek wat ik wil gaan drukken over Wiese (de gesel van Axel).

Het mobiele galeienkastje van Fons. Ik moet het nog wel even opknappen en zien te completeren.

Vervolgens ging ik door naar Grathem waar ik een namenbord mag gaan maken voor de donateurs van een kerkactie voor het behoud van de klokken en de reparatie van een wijzerplaat. De kerk van Grathem is echt prachtig. Een machtig mooie architectuur, veel heel erg mooi houtsnijwerk, schilderijen en kerkelijke kunst. En waar genot om er even rond te mogen lopen. In relatie tot al dat fraais moet ik straks een namenbord gaan ontwerpen dat in de hal van de kerk komt te hangen.

De klokken in de toren van de kerk van Grathem. De achterste klok heeft een drastische, en dure, redding ondergaan. De mensen die daar aan bijgedragen hebben krijgen een mooie naamsvermelding op het namenbord dat ik mag gaan maken.

Vandaag was het zover. Het tweede deel van mijn atelier kan gestuct worden. Dan rest alleen nog de achterwand. Nu mag alles mooi drogen en als het droog is kan ik pas gaan witten. Morgen ben ik de hele dag op pad. Richting Limburg. Susteren, Grathem en Heythuysen.

Zo loopt alles mooi in elkaar over. Komende week ga ik verder met witten en inrichten van het atelier en moet ik een slag gaan maken op schildergebied, want ook dat loopt nog steeds gewoon door.

Het koste me meer moeite dan ik had voorzien, maar vandaag ben ik eindelijk begonnen met het voorstrijken van de muren in het atelier zodat ik morgen het stucwerk kan gaan doen. Dan rest er nog één wand. Die helemaal achterin. Dat komt dan volgende week aan de beurt.

Ooit had ik een etspers in mijn atelier staan waarop ik regelmatig aan het werk was. Toen had ik ook een atelier dat verdeeld was in een grafisch atelier en een schilder atelier. Dta gaat dit jaar opnieuw opgezet worden, maar dan met twee historische en monumentale drukpersen. Om uiteindelijk boekjes te kunnen drukken met spook,- en streekverhalen. Speciale uitgaven naast het reguliere boekwerk wat verzorgd zal worden door een moderne drukkerij.

Het wordt een spannend jaar met veel activiteit op dit gebied. Om te beginnen moet ik de nodige machines en gereedschappen zien te verzamelen om de boekjes ook echt te kunnen drukken en binden. Daarvoor ben ik nu op jacht. Vandaag kreeg ik de snijmachine binnen van Theo. Ook weer zo’n prachtig monumentaal geval waar ik zo verzot op ben. Hiermee worden straks de katernen, boekomslagen, platkernen etc. op maat gesneden worden. Langzaam maar zeker verandert het atelier in de richting die ik wens.

En wat ik helemaal geweldig vind is dat dit machien uit Leipzig komt. Begin jaren ’90 ben ik daar regelmatig geweest om te exposeren en om contact te houden met enkele collega’s uit Leipzig. Die contacten zijn helaas weer verwaterd, maar de herinnering aan een stad die net uit de ‘Wendung’ kwam staat nog vers in mijn geheugen. Ik heb er rondgereden in een echte ‘Trabi’, overigens zonder remmen, van Daniëla Hussel. Het liep goed af. Leipzig was ooit de boekenstad. Tal van drukkerijen en uitgevers waren er actief.